Η έναρξη των συνομιλιών Ελλάδας – Λιβύης για την ΑΟΖ δεν είναι απλώς ένα τεχνικό βήμα, αλλά μια γεωπολιτική γροθιά απέναντι στο παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Για χρόνια, η Άγκυρα με τη βοήθεια μιας αμφισβητούμενης κυβέρνησης της Τρίπολης επιχείρησε να σβήσει από τον χάρτη την ελληνική νησιωτική επικράτεια και να δημιουργήσει μια τεχνητή θαλάσσια ζώνη.
Σήμερα, με την επίσημη διαδικασία οριοθέτησης σε εξέλιξη, η Τουρκία βλέπει το σαθρό της οικοδόμημα να τρίζει εκ θεμελίων.
Το μνημόνιο του 2019 υπήρξε από την αρχή μια ωμή πρόκληση. Αγνόησε την Κρήτη, την Κάσο, την Κάρπαθο, τη Ρόδο, παραβιάζοντας κατάφωρα το Δίκαιο της Θάλασσας.
Ήταν μια πολιτική σκευωρία με στόχο να δημιουργήσει τετελεσμένα εις βάρος της Ελλάδας και της ίδιας της διεθνούς έννομης τάξης. Το γεγονός ότι ουδέποτε αναγνωρίστηκε από τη διεθνή κοινότητα και απορρίφθηκε τόσο από την Ελλάδα όσο και από την Ε.Ε. αποδεικνύει πως δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια φούσκα προπαγάνδας.
Η Λιβύη, άλλωστε, ποτέ δεν υπήρξε ενιαία στη στάση της. Το κοινοβούλιο της Ανατολικής Λιβύης είχε απορρίψει από την πρώτη στιγμή το μνημόνιο, καταγγέλλοντας την έλλειψη νομιμοποίησης της κυβέρνησης της Τρίπολης.
Τα ίδια τα δικαστήρια της χώρας έχουν θέσει εμπόδια στις τουρκικές συμφωνίες, επιβεβαιώνοντας πως το έδαφος για συνεργασία με την Ελλάδα είναι υπαρκτό και σταθερότερο από όσο φαντάζεται η Άγκυρα.
Μια συμφωνία Ελλάδας–Λιβύης που θα στηρίζεται στο διεθνές δίκαιο και θα κατατεθεί στον ΟΗΕ θα αποτελέσει την οριστική ταφόπλακα του τουρκολιβυκού μνημονίου.
Θα δείξει έμπρακτα ότι οι διμερείς συνεννοήσεις, όταν σέβονται τη νομιμότητα, έχουν μεγαλύτερο βάρος από οποιοδήποτε αυθαίρετο χαρτί που επινοεί η Τουρκία για να διεκδικεί θάλασσες που δεν της ανήκουν.
Η Ελλάδα οφείλει να κινηθεί επιθετικά, χωρίς αναστολές και καθυστερήσεις. Όχι μόνο για να προασπίσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα, αλλά και για να αποκαλύψει το μέγεθος της τουρκικής απάτης στη διεθνή σκηνή.
Η στιγμή είναι ιστορική: η Αθήνα έχει την ευκαιρία να κλείσει μια επικίνδυνη πληγή στην Ανατολική Μεσόγειο και να αποδείξει ότι το διεθνές δίκαιο δεν είναι διαπραγματεύσιμο παιχνίδι στα χέρια του Ερντογάν.