Με μια απόφαση, η κυβέρνηση κλείνει την πόρτα σε έναν ολόκληρο τομέα του τουρισμού

Η πρόσφατη εφαρμογή του νόμου που απαγορεύει τη στάθμευση αυτοκινούμενων τροχόσπιτων σε κοινόχρηστους χώρους, παραλίες, αιγιαλούς και δασικές παρυφές δεν αποτελεί απλώς μια αυστηρή περιβαλλοντική ρύθμιση.

Συνιστά μια συνειδητή πολιτική απόφαση της κυβέρνησης που, επί της ουσίας, αποκλείει την Ελλάδα από τον χάρτη του ελεύθερου και εναλλακτικού τουρισμού στην Ευρώπη.

Οι πρώτες συλλήψεις στη Μεσσηνία, με ζευγάρι Γερμανών να οδηγείται στο αστυνομικό τμήμα επειδή στάθμευσε το όχημά του κοντά στην παραλία, δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά. Είναι η πρώτη πρακτική απόδειξη ότι το κράτος αντιμετωπίζει τον τουρίστα με τροχόσπιτο ως ύποπτο και ανεπιθύμητο. Σε μια περίοδο που ο ανταγωνισμός στον τουρισμό αυξάνεται και οι επισκέπτες αναζητούν βιώσιμες και πιο ελεύθερες μορφές ταξιδιού, η Ελλάδα επιλέγει τον αποκλεισμό και την καταστολή.

Το πρόβλημα δεν είναι η προστασία του περιβάλλοντος — είναι η μονομερής, κάθετη και χωρίς διαβούλευση προσέγγιση από την πλευρά της κυβέρνησης. Δεν δημιουργήθηκαν εναλλακτικές υποδομές. Δεν προβλέφθηκαν ελεγχόμενες ζώνες στάθμευσης. Δεν ακούστηκε η φωνή όσων ζουν και εργάζονται στον κλάδο του αυτοκινούμενου τουρισμού. Αντί αυτού, επέλεξαν την ποινικοποίηση και την αποτροπή.

Τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν. Βίντεο Νορβηγών ταξιδιωτών που εξηγούν το νέο νομικό πλαίσιο και εκφράζουν την απογοήτευσή τους έγινε viral, συγκεντρώνοντας δεκάδες χιλιάδες προβολές και χιλιάδες αρνητικά σχόλια. Πολλοί δηλώνουν ήδη ότι ακυρώνουν τα σχέδιά τους να επισκεφθούν τη χώρα. Η ζημιά στη διεθνή εικόνα της Ελλάδας είναι χειροπιαστή και μετρήσιμη.

Αντί η κυβέρνηση να αγκαλιάσει τις σύγχρονες τάσεις του τουρισμού και να δημιουργήσει ένα μοντέλο που να συνδυάζει προστασία και προσβασιμότητα, επέλεξε τη γραμμή της απαγόρευσης. Μια πολιτική απόφαση που, εκ του αποτελέσματος, πλήττει την περιφέρεια, αποθαρρύνει έναν αναπτυσσόμενο κλάδο και στέλνει μήνυμα αποτροπής σε χιλιάδες επισκέπτες από την Ευρώπη.

Το ερώτημα πλέον δεν είναι αν θα υπάρξουν επιπτώσεις — ήδη υπάρχουν. Το ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση έχει τη βούληση να αναθεωρήσει μια πολιτική που δείχνει να αγνοεί την πραγματικότητα του σύγχρονου τουρισμού και τις ανάγκες μιας χώρας που θέλει να λέγεται ευρωπαϊκός προορισμός.