Η «ΝΙΚΗ» που μοιάζει με ήττα – Η διαγραφή του Νίκου Παπαδόπουλου και το τίμημα της εντιμότητας

Σε μια πολιτική κίνηση που εγείρει ερωτήματα όχι μόνο για τη διαφάνεια αλλά και για τη δημοκρατική της νομιμοποίηση, το κόμμα ΝΙΚΗ αποφάσισε να διαγράψει τον βουλευτή του Νίκο Παπαδόπουλο. Παράλληλα, του ζητά να παραδώσει την έδρα του – την ίδια έδρα που του εμπιστεύτηκε απευθείας ο λαός, μέσα από την κάλπη.

Ο Νίκος Παπαδόπουλος δεν ήταν ένας «τυχαίος» βουλευτής. Δεν ήταν προϊόν συμφωνιών, ούτε αποτέλεσμα πολιτικής τοποθέτησης από τα πάνω. Ήταν εκλεγμένος, σταυρωμένος, επιλεγμένος από τους πολίτες, γιατί τους ενέπνευσε εμπιστοσύνη, ήθος και καθαρότητα. Και τώρα, αυτό φαίνεται να του κοστίζει.

Το κόμμα ΝΙΚΗ, που ξεκίνησε με σημαία την πίστη, τις αξίες και την ηθική στην πολιτική, φαίνεται να καταστρατηγεί ακριβώς αυτές τις αρχές.

Γιατί όταν διαγράφεις έναν άνθρωπο που σεβάστηκε τον θεσμό και τον λαό που τον εξέλεξε, την ίδια ώρα που διορίζεις άλλους βουλευτές που δεν κρίθηκαν ποτέ από την κοινωνία, τότε το πρόβλημα δεν είναι μόνο πολιτικό. Είναι ηθικό.

Ο Νίκος Παπαδόπουλος δεν αποπέμφθηκε επειδή παρέκκλινε. Αντιθέτως, αποδείχθηκε ίσως υπερβολικά καθαρός για να ανήκει σε ένα μόρφωμα που έχει αρχίσει να μοιάζει περισσότερο με προσωπικό μηχανισμό εξουσίας παρά με γνήσιο πατριωτικό κίνημα.

Η απαίτηση να παραδώσει την έδρα του μοιάζει περισσότερο με επίδειξη δύναμης παρά με δίκαιη πολιτική κίνηση.

Διότι η έδρα δεν ανήκει στο κόμμα. Ανήκει στον λαό που τον ψήφισε. Αν το κόμμα θέλει να αποδείξει τη λαϊκή του νομιμοποίηση, ας καταμετρηθεί ξανά με την κοινωνία.

Μέχρι τότε, η στάση του δεν εκπέμπει αξιοπιστία αλλά φόβο απέναντι στην ανεξαρτησία και την ακεραιότητα.

Ο Νίκος Παπαδόπουλος, με τη στάση του, στέλνει ένα σαφές μήνυμα: ότι η πολιτική μπορεί ακόμη να έχει ανθρώπους που δεν λειτουργούν με ιδιοτέλεια, που δεν σκύβουν το κεφάλι, που παραμένουν πιστοί στην ηθική τους πυξίδα.

Και ίσως αυτό να είναι το μεγαλύτερο «αμάρτημα» του για το κόμμα ΝΙΚΗ – πως αρνήθηκε να γίνει μέρος ενός παιχνιδιού που δεν του ταιριάζει.

Εν τέλει, αν κάποιος έχασε από αυτή την υπόθεση, δεν είναι ο Νίκος Παπαδόπουλος.

Είναι το ίδιο το κίνημα ΝΙΚΗ που, στην προσπάθειά του να πειθαρχήσει τις συνειδήσεις, έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο – και αυτό, δυστυχώς, δεν εμπνέει εμπιστοσύνη ούτε ελπίδα.

Η διαγραφή του Νίκου Παπαδόπουλου από το κόμμα ΝΙΚΗ φαίνεται πως προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και εκτός του πολιτικού πλαισίου, επεκτεινόμενες πλέον και σε πνευματικούς κύκλους.

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, μοναχοί από το Άγιο Όρος έχουν εκφράσει έντονο προβληματισμό και δυσαρέσκεια για την απόφαση αυτή, θεωρώντας πως αντιβαίνει στο ήθος και τις αξίες που υποτίθεται πως πρεσβεύει το κίνημα.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, πληροφορίες αναφέρουν ότι υπήρξαν παραινέσεις από πνευματικούς ανθρώπους προς πιστούς και υποστηρικτές να επανεξετάσουν τη στήριξή τους στο κόμμα, με αφορμή όχι μόνο τη διαγραφή του Παπαδόπουλου, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αυτή πραγματοποιήθηκε.

Χωρίς επίσημες δηλώσεις, το μήνυμα που φαίνεται να κυριαρχεί είναι πως "όταν ένας καθαρός άνθρωπος απομακρύνεται, ίσως να είναι καιρός να απομακρυνθεί και ο λαός".