29.12.2024
Ο φεμινισμός αποτελεί ένα από τα πλέον σημαντικά κοινωνικά κινήματα των τελευταίων αιώνων, έχοντας συνεισφέρει καθοριστικά στην προώθηση της ισότητας των φύλων και την αναγνώριση των δικαιωμάτων των γυναικών. Ωστόσο, καθώς η κοινωνία εξελίσσεται, ορισμένες πτυχές του σύγχρονου φεμινισμού τείνουν να δημιουργούν διχασμό μεταξύ των φύλων, αντί να επιδιώκουν την ενότητα και τη συνεργασία. Η νομοθεσία που εμπνέεται από αυτό το κίνημα, εστιάζοντας μονομερώς στη βία κατά των γυναικών, έχει προκαλέσει κριτική για την έλλειψη συμπεριληπτικότητας και την αποτυχία να αναγνωρίσει τη βία κατά των ανδρών και των παιδιών. Στο άρθρο αυτό, εξετάζονται οι συνέπειες αυτής της μονομερούς προσέγγισης και προτείνονται λύσεις για τη δημιουργία μιας δίκαιης και ισότιμης κοινωνίας.
1. Η Νομοθετική Μεθυσμένη Πολιτεία: Η σύγχρονη νομοθεσία που αφορά τη βία κατά των γυναικών έχει επηρεαστεί έντονα από το φεμινιστικό κίνημα. Ενώ αναγνωρίζεται η σημασία της προστασίας των γυναικών από τη βία, η μονομερής προσέγγιση ενδέχεται να οδηγήσει σε αδικίες και διακρίσεις. Πολλές από αυτές τις νομοθετικές πρωτοβουλίες εστιάζουν αποκλειστικά στη γυναικεία θυματοποίηση, παραμερίζοντας τη βία που υφίστανται οι άνδρες. Σύμφωνα με στατιστικά δεδομένα του 2024, καταγράφηκαν 5.583 καταγγελίες ανδρών για ενδοοικογενειακή βία στους πρώτους δέκα μήνες του έτους. Παρότι οι αριθμοί αυτοί είναι σημαντικοί, η νομοθεσία δεν παρέχει αντίστοιχη προστασία στους άνδρες, δημιουργώντας ένα κενό δικαιοσύνης.
Επιπλέον, η έλλειψη κατάλληλων δομών υποστήριξης για άνδρες θύματα βίας ενισχύει τη σιωπή τους. Οι άνδρες συχνά δεν καταγγέλλουν περιστατικά βίας λόγω του κοινωνικού στιγματισμού και των στερεοτύπων που τους παρουσιάζουν ως "δυνατούς" και "απρόσβλητους". Αυτή η μονομερής εστίαση ενισχύει τον διχασμό μεταξύ των φύλων, καθώς δημιουργεί την εντύπωση ότι οι άνδρες είναι πάντα θύτες και οι γυναίκες πάντα θύματα.
2. Ο Διχαστικός Λόγος του Σύγχρονου Φεμινισμού: Ορισμένα ρεύματα του σύγχρονου φεμινισμού έχουν υιοθετήσει έναν λόγο που ενισχύει την πόλωση μεταξύ των φύλων. Η αφήγηση που παρουσιάζει τους άνδρες ως καταπιεστές και τις γυναίκες ως θύματα όχι μόνο παραβλέπει την πολυπλοκότητα της πραγματικότητας, αλλά και ενισχύει τα στερεότυπα. Αντί να προωθεί τη συνεργασία και την αλληλοκατανόηση, ορισμένος φεμινιστικός λόγος λειτουργεί διχαστικά, δημιουργώντας αντιπαλότητα μεταξύ των φύλων.
Αυτή η προσέγγιση ενδέχεται να οδηγήσει σε αντιδράσεις από την πλευρά των ανδρών, οι οποίοι αισθάνονται ότι περιθωριοποιούνται ή στοχοποιούνται άδικα. Οι άνδρες που βιώνουν βία δεν βρίσκουν τη στήριξη που χρειάζονται, ενώ ο δημόσιος διάλογος γύρω από τη βία κατά των γυναικών συχνά αποκλείει τη δική τους εμπειρία.
3. Ο Ανδρισμός και η Σιωπή: Η κοινωνική πίεση προς τους άνδρες να παρουσιάζονται ως δυνατοί και ανεπηρέαστοι από τη βία έχει δημιουργήσει μια κουλτούρα σιωπής. Οι άνδρες που πέφτουν θύματα βίας συχνά δεν καταγγέλλουν τα περιστατικά, καθώς φοβούνται την απόρριψη και τον κοινωνικό στιγματισμό. Επιπλέον, η έλλειψη δομών υποστήριξης για τους άνδρες καθιστά ακόμη πιο δύσκολη την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης.
Η αναγνώριση της βίας κατά των ανδρών είναι απαραίτητη για τη δημιουργία μιας δίκαιης κοινωνίας. Οι δομές υποστήριξης πρέπει να είναι προσβάσιμες σε όλους, ανεξαρτήτως φύλου, και η νομοθεσία πρέπει να προστατεύει όλα τα θύματα, χωρίς διακρίσεις.
4. Η Κοινωνική Συνοχή σε Κίνδυνο: Η μονομερής εστίαση στη βία κατά των γυναικών και η αποτυχία αναγνώρισης της βίας κατά των ανδρών απειλεί τη συνοχή της κοινωνίας. Όταν η νομοθεσία προωθεί διακρίσεις, ενισχύει τον διχασμό και υπονομεύει την εμπιστοσύνη μεταξύ των φύλων. Αντί να λειτουργεί ως γέφυρα, η νομοθεσία αυτή δημιουργεί χάσματα.
Παραδείγματα από άλλες χώρες δείχνουν ότι μια πιο συμπεριληπτική προσέγγιση μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική. Νομοθεσίες που προστατεύουν όλα τα θύματα βίας, ανεξαρτήτως φύλου, έχουν συμβάλει στη μείωση της βίας και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.
5. Προτάσεις για Μια Συμπεριληπτική Κοινωνία:
Αναγνώριση της βίας κατά όλων των φύλων: Η νομοθεσία πρέπει να είναι συμπεριληπτική και να προστατεύει όλα τα θύματα.
Δημιουργία δομών υποστήριξης για άνδρες θύματα βίας: Είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν καταφύγια και γραμμές βοήθειας για άνδρες.
Εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση: Οι καμπάνιες πρέπει να προωθούν την αλληλοκατανόηση και να αποδομούν τα στερεότυπα.
Συνεργασία μεταξύ των φύλων: Η ενότητα και η συνεργασία είναι απαραίτητες για την καταπολέμηση της βίας.
Ο σύγχρονος φεμινισμός και οι πολιτικές που γεννιούνται από την επιρροή του πρέπει να επανεξεταστούν με στόχο την ενότητα και τη δικαιοσύνη. Μια πολιτεία που νομοθετεί με όραμα την ισότητα, και όχι τον διχασμό, μπορεί να διασφαλίσει ένα μέλλον όπου όλα τα μέλη της κοινωνίας θα αισθάνονται ασφαλή και σεβαστά.
