Η φράση «η πληροφορία θέλει να είναι ελεύθερη» εκφράζει την ιδέα ότι η γνώση και τα δεδομένα πρέπει να είναι προσβάσιμα σε όλους, χωρίς εμπόδια ή περιορισμούς. Αυτή η φιλοσοφία έχει τις ρίζες της στη δεκαετία του 1980, όταν ο Stewart Brand, ένας Αμερικανός συγγραφέας και ακτιβιστής, μίλησε για το πώς η πληροφορία έχει μια φυσική τάση να διαχέεται και να μοιράζεται. Από τότε, η φράση αυτή έγινε σύνθημα για τους υποστηρικτές της ελεύθερης πρόσβασης στη γνώση, ειδικά στην εποχή του διαδικτύου.
Στην πράξη, η ιδέα αυτή σημαίνει ότι η πληροφορία, όπως επιστημονική έρευνα, τέχνη, εκπαιδευτικό υλικό ή δεδομένα, δεν πρέπει να είναι «κλειδωμένη» πίσω από ακριβά συνδρομητικά μοντέλα ή νομικούς περιορισμούς. Πολλοί πιστεύουν ότι η ελεύθερη διάδοση της γνώσης οδηγεί σε καινοτομία, δημιουργικότητα και κοινωνική πρόοδο.
Όμως, το θέμα δεν είναι απλό. Από τη μία πλευρά, η ελευθερία της πληροφορίας ενισχύει τη δημοκρατία και την ισότητα. Από την άλλη, υπάρχει η ανάγκη να προστατευτούν τα δικαιώματα δημιουργών, καλλιτεχνών και ερευνητών, ώστε να συνεχίσουν να παράγουν ποιοτικό έργο.
Στην ψηφιακή εποχή, η ισορροπία αυτή γίνεται πιο δύσκολη. Το διαδίκτυο επιτρέπει την άμεση διάδοση της πληροφορίας, αλλά ταυτόχρονα ανοίγει θέματα όπως η παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων και η παραπληροφόρηση.
Η λύση ίσως βρίσκεται στην εύρεση τρόπων που θα συνδυάζουν την ελεύθερη πρόσβαση με την προστασία των δημιουργών, όπως οι άδειες Creative Commons. Στο τέλος της ημέρας, η πληροφορία μπορεί να είναι ελεύθερη, αλλά και υπεύθυνη.