Η Συμμετοχή των Μητέρων σε Περιπτώσεις Κακοποίησης και Παραμέλησης Παιδιών: Ανάλυση των Στατιστικών Δεδομένων στην Ελλάδα

Η κακοποίηση και παραμέληση παιδιών αποτελεί ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα με πολυδιάστατες επιπτώσεις. Στην Ελλάδα, τα στατιστικά στοιχεία αποκαλύπτουν ανησυχητικές τάσεις, ιδιαίτερα όσον αφορά τον ρόλο των μητέρων σε τέτοιες περιπτώσεις.

Σύμφωνα με τα δεδομένα του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού» για το έτος 2020, καταγράφηκαν συνολικά 1.123 αναφορές σοβαρών περιστατικών κακοποίησης παιδιών. Από αυτές, το 92,43% ήταν ανώνυμες, ενώ το 7,57% επώνυμες. Οι αναφορές αφορούσαν συνολικά 2.009 παιδιά, εκ των οποίων το 46,34% ήταν αγόρια, το 39,77% κορίτσια, ενώ για το 13,88% δεν ήταν γνωστό το φύλο ή η ηλικία τους.

Ειδικότερα, η σωματική κακοποίηση αντιπροσώπευε σημαντικό ποσοστό των αναφορών, με 400 αγόρια και 349 κορίτσια να έχουν υποστεί τέτοιου είδους βία. Η παραμέληση, ωστόσο, αποτελεί μια από τις πιο διαδεδομένες μορφές κακοποίησης, με τις μητέρες να εμφανίζονται συχνότερα στα στατιστικά ως υπεύθυνες, κυρίως λόγω του ότι συχνά έχουν τον κύριο ρόλο στη φροντίδα των παιδιών.

Επιπλέον, τα στοιχεία από τα Παιδικά Χωριά SOS υπογραμμίζουν την επιδείνωση του φαινομένου. Το 2023, τα περιστατικά που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης από τις αρμόδιες αρχές για υποψία παραμέλησης ή κακοποίησης τριπλασιάστηκαν σε σχέση με τον μέσο όρο της προηγούμενης πενταετίας. Υπολογίζεται ότι περίπου 491.000 παιδιά στην Ελλάδα βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, γεγονός που αυξάνει την ευαλωτότητά τους σε φαινόμενα βίας και παραμέλησης.

Η κατανόηση του ρόλου των μητέρων σε περιπτώσεις κακοποίησης και παραμέλησης είναι κρίσιμη για την ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών πρόληψης και παρέμβασης. Η ενίσχυση των υποστηρικτικών δομών για τις οικογένειες, η εκπαίδευση των γονέων και η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας αποτελούν βασικά βήματα προς την κατεύθυνση αυτή. Επιπλέον, η συνεργασία μεταξύ των αρμόδιων φορέων και η δημιουργία ενός ενιαίου, εθνικού συστήματος αναφοράς περιστατικών κακοποίησης, όπως προβλέπεται από το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την προστασία των παιδιών, είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος.

Η προστασία των παιδιών από κάθε μορφή βίας και παραμέλησης αποτελεί ευθύνη όλων μας. Η αναγνώριση των προκλήσεων και η δέσμευση για δράση είναι τα πρώτα βήματα προς μια κοινωνία όπου κάθε παιδί θα μεγαλώνει με ασφάλεια, φροντίδα και αγάπη.