Γράφει Ερευνητής - Αμυντικός Αναλυτής - Ανταποκριτής για την Ελλάδα thepeoplesvoice.tv: Γ.Η
Η πολιτική είναι ένα θέατρο όπου οι πρωταγωνιστές παίζουν τους ρόλους τους προσπαθώντας να κερδίσουν την υποστήριξη του κοινού. Αλλά σε αυτήν την θεατρική παράσταση, υπάρχουν σκοτεινά σημεία και σκηνές που δεν είναι πάντα ορατές στο ευρύ κοινό. Και μια από αυτές τις σκηνές είναι η αντίφαση μεταξύ της διαχείρισης της αστυνομίας από τους πολιτικούς που άλλα λένε και άλλα κάνουν.
Στην πραγματικότητα, τίποτα δεν αποδεικνύει καλύτερα αυτήν την αντίφαση από την πρόσφατη αναφορά σε ορισμένους πολιτικούς αρχηγούς οι οποίοι, ενώ δηλώνουν ότι αντιμετωπίζουν ελλείψεις στα αστυνομικά τμήματα, έχουν σωρεία αστυνομικών που τους υπηρετούν.
Μιλάμε για περιπτώσεις όπου οι πολιτικοί αρχηγοί διαθέτουν από πέντε έως δέκα αστυνομικούς αποκλειστικά για την προσωπική τους ασφάλεια, ενώ παράλληλα επικρίνουν την ανεπάρκεια των αστυνομικών τμημάτων.
Αυτή η διπλή προσέγγιση προκαλεί αναστάτωση και ανησυχία στην κοινή γνώμη. Πώς μπορούμε να πιστέψουμε στην ειλικρίνεια των πολιτικών αρχηγών όταν η δράση τους δεν αντικατοπτρίζει τα λόγια τους;
Είναι αισχρό να διακηρύσσουν την ανάγκη για ενίσχυση της αστυνομίας ενώ ταυτόχρονα εκμεταλλεύονται τους αστυνομικούς για την προστασία τους.
Είναι δύσκολο να μην αναρωτηθούμε: Ποιον δουλεύουν πραγματικά οι πολιτικοί αρχηγοί;
Ίσως η πιο εντυπωσιακή αντίφαση είναι η περίπτωση ενός πολιτικού κόμματος που στον ιστότοπο του δηλώνει ότι είναι εκφυλισμός της αστυνομίας να φιλάει πολιτικούς και ότι αν χρειαστούν οι ίδιοι προστασία θα προσλάβουν ιδιώτες αστυνομικούς, ενώ στην πράξη απασχολούν στρατό αστυνομικών.
Αλλά η πολιτική θεατρικότητα δεν σταματά εδώ. Είναι τόσα πολλά που αν αρχίσουμε να γράφουμε δεν θα τελειώσουμε ποτε!
Η πραγματική ερώτηση που πρέπει να θέσουμε είναι: Ποιος είναι ο ρόλος της αστυνομίας και πώς μπορεί να εξυπηρετήσει καλύτερα το κοινό συμφέρον;
Αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα της ανεπάρκειας και της αντιστοιχίας του προσωπικού στην αστυνομία, πρέπει να είναι η προτεραιότητα μας. Αυτό περιλαμβάνει την αναβάθμιση της εκπαίδευσης, τον τρόπο εισαγωγής στις αστυνομικές σχολές, τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και την ενίσχυση της ψυχολογικής έρευνας και υποστήριξης για τους αστυνομικούς.
Επιπλέον, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η σχέση μεταξύ πολιτικών και αστυνομικών είναι αναπόφευκτη. Αλλά η φύση αυτής της σχέσης πρέπει να είναι βασισμένη στη διαφάνεια, την επαγρύπνηση και τον σεβασμό προς τα συμφέροντα του κοινού, όχι στην εκμετάλλευση και την αποσύνθεση του συστήματος.
Το πρόβλημα της αστυνομίας και της σχέσης της με την πολιτική δεν είναι κάτι που μπορεί να λυθεί με επιφανειακά μέτρα ή με πολιτικές αντιπαραθέσεις.
Απαιτείται συνετή διαχείριση, διάλογος και δέσμευση για τη δημιουργία ενός δίκαιου και αποτελεσματικού συστήματος ασφαλείας που εξυπηρετεί όλους τους πολίτες. Και αυτή η δέσμευση πρέπει να ξεπερνά τα πολιτικά συμφέροντα και τις θεατρικές προβολές.
