Ο Διδάκτορας Θεολογίας Δημήτριος Ιβανόβιτς Σοκόλοφ. Με την ευρεία γνώση και την αναλυτική του προσέγγιση στη θεολογία, καθώς και τη συνεχή έρευνα στη ρωσική θρησκευτική παράδοση, μας εξηγεί για το χάραγμα, ο Δρ. Σοκόλοφ έχει αποτελέσει σημαντική φωνή στον χώρο της θεολογίας και έχει συμβάλλει σημαντικά στην πνευματική διαμόρφωση της ρωσικής θρησκευτικής σκηνής.
Το Ευαγγέλιο, ως κείμενο πνευματικής σημασίας και βάθους, διακρίνεται για τις πολυεπίπεδες εκφράσεις πίστης, ηθικής και προφητείας που περιέχει.
Ένα ιδιαίτερα προβεβλημένο θέμα που εμφανίζεται στην Αποκάλυψη και το συναντάμε σήμερα στις μέρες μας, είναι το "σημάδι του θηρίου", το οποίο αποτελεί αντικείμενο συζητήσεων και ερμηνειών.
Αυτή η θεολογική ανάλυση θα εξετάσει το σημάδι με βάση την ρωσική ορθόδοξη θεολογία και πνευματική παράδοση.
Ουδέποτε μίλησε το ευαγγέλιο για προ-χάραγμα, παρά μόνο για κύριο χάραγμα. Όσοι πιστεύουν το αντίθετο είναι επηρεασμένοι από την Δυτική προπαγάνδα αποπροσανατολισμού.
Διαφημίζονται στις τηλεοράσεις εσκεμμένα τα τεχνολογικά τσιπ με σκοπό να αποπροσανατολίσουν τους πιστούς και να πειστούν ότι κάτι άλλο θα έρθει μετά, εξαπατώντας τους έτσι να δεχθούν το χάραγμα.
Το χάραγμα κάποιοι πιστεύουν ότι θα είναι ένας μικροεπεξεργαστής εμφυτευμένος στα μέτωπα των ανθρώπων, ενώ άλλοι ότι θα είναι ένα ορατό ή αόρατο σημάδι που θα φορά κανείς.
Η σωστή προσέγγιση με τα σημερινά δεδομένα είναι πως το χάραγμα είναι αυτή η συγκεκριμένη κάρτα τύπου ταυτότητας.
Τι αποκαλύπτει η Βίβλος για αυτό το μυστηριώδες σημάδι;
Το εδάφιο της Βίβλου στο οποίο αναφέρεται δηλώνει: «Και έκανε όλους, μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς, ελεύθερους και δούλους, να λάβουν ένα σημάδι στο δεξί τους χέρι ή στο μέτωπό τους, και ότι κανένας δεν μπορούσε να αγοράσει ή να πουλήσει, χωρίς να έχει το σημάδι, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό του ονόματός του» (Αποκάλυψη 13:16-17).
Όσοι δεν φέρουν αυτό το σήμα δεν μπορούν νόμιμα να αγοράσουν ή να πουλήσουν. Θα αντιμετωπίσουν μεγάλες δυσκολίες στην εργασία, στην εύρεση εργασίας ή στην κατοχή μιας επιχείρησης.
Ο Βιβλικός ορισμός του σήματος
Η αρχική ελληνική λέξη που μεταφράζεται στα αγγλικά ως "σημάδι" στην Αποκάλυψη 14:9 είναι η λέξη "charagma" - ένας όρος που σημαίνει ξύσιμο, γρατσούνια ή χάραξη, με την ιδέα ενός σημάδιου (σαν σημάδι της δουλείας)" (Εβραϊκά και Ελληνικά του Strong Λεξικά).
Επομένως, ένα σήμα είναι ένα σημάδι αναγνώρισης.
Στη Βίβλο, το Σάββατο ονομάζεται "σημάδι" (Έξοδος 31:13, 17 · Ιεζεκιήλ 20:12). Προσδιορίζει το λαό του Θεού ως ιερό λαό ή το ξεχωρίζει από αυτόν.
Ο Ιησούς είπε: «Το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο, ώστε ο Υιός του Ανθρώπου να είναι Κύριος και του Σαββάτου» (Μάρκος 2:27-28). Η εντολή του Σαββάτου εξακολουθεί να ισχύει σήμερα και προσδιορίζει το λαό του Θεού.
Ένα άλλο αναγνωριστικό σημάδι βρίσκεται στον Ιεζεκιήλ. Ο Θεός είπε στον προφήτη: «Πήγαινε από τη μέση της πόλης, από τη μέση της Ιερουσαλήμ, και κάνε σημάδι στα μέτωπα εκείνων που στενάζουν και στενάζουν για όλα τα βδελύγματα που γίνονται εκεί» (Ιεζεκιήλ 9:4).
Αυτό το σημάδι αναγνώριζε εκείνους που υπήκουαν στον Θεό και θρηνούσαν για τις αμαρτίες που διαπράχθηκαν στην πόλη.
Η θέση του σήματος
Στην Αποκάλυψη διευκρινίζεται ότι όσοι θα λάβουν το χάραγμα του θηρίου θα το λάβουν «στο δεξί τους χέρι ή στο μέτωπό τους» (Αποκάλυψη 13:16). Συχνά πιστεύεται ότι είναι ένα φυσικό σημάδι στο δέρμα, και πράγματι θα μπορούσε να είναι.
Ωστόσο, το βιβλίο της Αποκάλυψης που περιέχει πολλά σύμβολα και παραβολές, πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη ότι μπορεί να είναι και πάλι μια συμβολική γλώσσα.
Το δεξί χέρι μπορεί να συμβολίζει τις πράξεις μας, τα έργα μας. Το μέτωπο μπορεί να συμβολίζει τα εσωτερικά μας κίνητρα, τις ιδέες μας, αυτό που έχουμε «στο κεφάλι».
Επομένως, το σημάδι του θηρίου έχει να κάνει με το τι πιστεύουμε μέσα και με το τι κάνουμε με τα χέρια μας. Στο Δευτερονόμιο 6:8, ο Θεός διατάζει τον αρχαίο Ισραήλ να δέσει τις εντολές Του «ως σημάδι στα χέρια σου» και «ως μέτωπα ανάμεσα στα μάτια σου».
Η σύνδεση μεταξύ των σκέψεών μας και των πράξεών μας είναι μια καλή εξήγηση της πίστης.
Στη Βίβλο, η πίστη του Ιησού έχει δύο πτυχές: την πεποίθηση και τη δράση που προκύπτει από αυτήν.
