Η αναγνώριση του ψεύτη από έμπειρους ερευνητές είναι τόσο εύκολη όσο το να βρεις μια βελόνα σε μια θημωνιά.
Το πρόβλημα είναι η τεράστια ποικιλία της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Με την εξοικείωση, μπορεί να είστε σε θέση να εντοπίσετε τα τικ κάποιου όποτε λέει την αλήθεια, αλλά άλλοι πιθανότατα θα ενεργήσουν πολύ διαφορετικά. δεν υπάρχει καθολικό λεξικό της γλώσσας του σώματος. «Δεν υπάρχουν σταθερά σημάδια που να εμφανίζονται πάντα παράλληλα με την εξαπάτηση», λέει ο Ormerod, ο οποίος εδρεύει στο Πανεπιστήμιο του Sussex. «Γελάω νευρικά, άλλοι γίνονται πιο σοβαροί, άλλοι κάνουν οπτική επαφή, άλλοι το αποφεύγουν».
Ο Levine συμφωνεί: «Τα στοιχεία είναι αρκετά ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχουν αξιόπιστες ενδείξεις που να διακρίνουν την αλήθεια από το ψέμα», λέει. Και παρόλο που μπορεί να ακούσετε ότι το υποσυνείδητό μας μπορεί να εντοπίσει αυτά τα σημάδια ακόμα κι αν φαίνονται να ξεφεύγουν από την επίγνωσή μας, και αυτό φαίνεται να έχει διαψευσθεί .
Χρησιμοποιήστε ανοιχτές ερωτήσεις.
Αυτό αναγκάζει τον ψεύτη να επεκταθεί στην ιστορία του μέχρι να παγιδευτεί στον δικό του ιστό εξαπάτησης.
Χρησιμοποιήστε το στοιχείο της έκπληξης.
Οι ερευνητές θα πρέπει να προσπαθήσουν να αυξήσουν το «γνωστικό φορτίο» του ψεύτη ? όπως κάνοντάς του απρόβλεπτες ερωτήσεις που μπορεί να είναι ελαφρώς μπερδεμένες ή ζητώντας του να αναφέρουν ένα γεγονός προς τα πίσω στο χρόνο ? τεχνικές που τον καθιστούν πιο δύσκολο να διατηρήσουν την πρόσοψή τους.
Προσέξτε για μικρές, επαληθεύσιμες λεπτομέρειες.
Εάν ένας επιβάτης λέει ότι βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ζητήστε του να σας πει για το ταξίδι του στη δουλειά.
Εάν, ωστόσο, βρείτε μια αντίφαση, μην παραδοθείτε, είναι καλύτερα να αφήσετε την αυτοπεποίθηση του ψεύτη να χτιστεί καθώς κροταλίζει περισσότερα ψέματα, αντί να τα διορθώσετε.
Παρατηρήστε τις αλλαγές στην εμπιστοσύνη.
Παρακολουθήστε προσεκτικά για να δείτε πώς αλλάζει το στυλ ενός πιθανού ψεύτη όταν τον αμφισβητούν: ένας ψεύτης μπορεί να είναι εξίσου περίεργος όταν αισθάνεται υπεύθυνος για μια συνομιλία, αλλά η ζώνη άνεσής του είναι περιορισμένη και μπορεί να επιδοκιμάσει αν αισθάνεται ότι χάνει τον έλεγχο .
Ο στόχος είναι μια περιστασιακή συζήτηση παρά μια έντονη ανάκριση.
Κάτω από αυτήν την ήπια πίεση, ωστόσο, ο ψεύτης θα παραδοθεί αντικρούοντας τη δική του ιστορία ή με το να γίνει προφανώς υπεκφυγικός ή ασταθής στις απαντήσεις του. «Το σημαντικό είναι ότι δεν υπάρχει μαγική ασημένια σφαίρα. παίρνουμε τα καλύτερα πράγματα και τα συγκεντρώνουμε για μια γνωστική προσέγγιση», λέει ο Ormerod.
Η τέχνη της πειθούς
Τα πειράματα του ίδιου του Levine έχουν αποδειχθεί εξίσου ισχυρά. Όπως και ο Ormerod, πιστεύει ότι οι έξυπνες συνεντεύξεις που έχουν σχεδιαστεί για να αποκαλύψουν τρύπες στην ιστορία ενός ψεύτη είναι πολύ καλύτερες από το να προσπαθείς να εντοπίσεις ενδεικτικά σημάδια στη γλώσσα του σώματος.
Παρατηρήστε τον ρυθμό της ομιλίας:
Παρατηρήστε το μοτίβο αναπνοής. είτε επιταχύνοντας είτε επιβραδύνοντας. Αυτό είναι σημάδι νευρικότητας ή άγχους.
Αποφεύγει το άτομο την οπτική επαφή;
Ελέγξτε για να δείτε αν το άτομο κοιτάζει προς τα κάτω ή μακριά όταν μιλάει. Μπορεί να είναι ένας ασυνείδητος τρόπος για να αποφύγετε το βλέμμα σας.
Τι λέει;
Οι περισσότεροι ψεύτες θα αποφύγουν τη χρήση λέξεων όπως «αλλά», «ούτε», «εκτός» και «ενώ» επειδή έχουν πρόβλημα με την περίπλοκη σκέψη. Θα χρησιμοποιήσουν λιγότερο «εγώ», «εγώ» και «δικό μου», για να αποστασιοποιηθούν ψυχολογικά από το ψέμα τους. Συχνά παραλείπουν κρίσιμες πληροφορίες.
Αντιμετωπίστε το με χάρη.
Ποτέ μην κατηγορείτε κάποιον ότι λέει ψέματα. Αυτό θα καταστρέψει τη σχέση εμπιστοσύνης. Δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε μη καταγγελτική γλώσσα, η οποία βοηθά στην οικοδόμηση διαλόγου, ώστε το άλλο άτομο να αφήσει την επιφυλακή του
Χρησιμοποιήστε ουδέτερες δηλώσεις όπως: «Νομίζω ότι δεν αισθάνεσαι άνετα». Σκεφτείτε μια ερώτηση όπως "Σας έχω κάνει να νιώσετε άβολα ώστε να μην θέλετε να μου τα πείτε όλα;"
Δεν υπάρχει ανόητη μορφή ανίχνευσης ψέματος, αλλά χρησιμοποιώντας λίγη διακριτικότητα, ευφυΐα και πειθώ, μπορείτε να ελπίζετε ότι τελικά η αλήθεια θα φανεί.
