02.04.2023

Το WEF και ο ΟΗΕ διέταξαν τις κυβερνήσεις να ξεκινήσουν τον περιορισμό και τον έλεγχο της υδροδότησης των ανθρώπων



Το WEF και ο ΟΗΕ διέταξαν τις κυβερνήσεις να ξεκινήσουν τον περιορισμό και τον έλεγχο της υδροδότησης των ανθρώπων
Views: 1

Η δουλειά των σωστών δημοσιογράφων είναι να παρουσιάζουν τις ειδήσεις όπως έχουν και να ασκούν αντιπολίτευση σε κάθε μορφή εξουσίας, είτε αρέσει είτε δεν αρέσει.

Όπως το έχουμε ξαναπεί, από την στιγμή που υπάρχει παγκόσμια κυβέρνηση με σάρκα και οστά, είναι γελοίο να μιλάμε για ανεξάρτητες εθνικές πολιτικές και για εγχώρια κόμματα. Θα παρατηρήσατε ότι την τελευταία εβδομάδα από πολλά κοινοβούλια στην ΕΕ αλλά και στον κόσμο, πέρασαν νομοσχέδια που άνοιξαν τον δρόμο για την ιδιωτικοποίηση του νερού. Τελικά δεν ήταν τυχαίο, αλλά ήταν μια ακόμη εντολή της παγκόσμιας κυβέρνησης του WEF!  

Όποιος πολιτικός σας πει ότι θα βγει και θα χαράξει ανεξάρτητη εθνική πολιτική, αν δεν σας κοροϊδεύει, δεν έχει ιδέα για το τι πραγματικά του γίνεται! Δικαίωμα σας είναι να πιστεύεται κάθε ψέμα που σας πλασάρουν οι επίδοξοι πολιτικοί.

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και τα Ηνωμένα Έθνη διέταξαν τις κυβερνήσεις να ξεκινήσουν τον περιορισμό της υδροδότησης των ανθρώπων ως μέρος της ατζέντας «Μεγάλη Επαναφορά» για την ανθρωπότητα.

Οι παγκοσμιοποιητικές οργανώσεις φιλοξενούν ένα συνέδριο για το νερό στη Νέα Υόρκη ως μέρος της προσπάθειας του ΟΗΕ για την επίτευξη  των 17 στόχων της βιώσιμης ανάπτυξης, μια λίστα που εάν πραγματοποιηθεί, εάν επιτευχθεί και εφαρμοστεί πλήρως, θα έδινε στις παγκοσμιοποιητικές ελίτ τον απόλυτο έλεγχο όλων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.

Η Washingtontimes.com αναφέρει: Όχι φτώχεια. Μηδενική πείνα. Καλή υγεία, σωματική και ψυχική για όλους. Ισότητα των φύλων. Και τώρα, καθαρό νερό από την αποχέτευση.

Αυτοί είναι οι πρώτοι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης, ένα έργο του Τμήματος Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων του ΟΗΕ.

Και ενώ ακούγονται αξιοσημείωτα αυτά, ο διάβολος βρίσκεται στις λεπτομέρειες. Είναι ένα πράγμα για τους Χριστιανούς, ας πούμε, να προσφέρουν βοήθεια στους πεινασμένους, τους κουρασμένους, τους φτωχούς μέσω δέκαδων και φιλανθρωπικών προσεγγίσεων. Είναι ένα πράγμα, ας πούμε, για έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό με φιλανθρωπική αποστολή να παρέχει στους άπορους τις απαραίτητες ανάγκες. 

Είναι εντελώς άλλο πράγμα για την κυβέρνηση να παίρνει φορολογικά δολάρια και να παίρνει τα ηνία των κανονισμών για να μας ωθήσει όλους προς έναν τέλειο κόσμο που δεν θα έρθει ποτέ.

Είναι εντελώς διαφορετικό για έναν παγκόσμιο κυβερνητικό οργανισμό να προσποιείται ότι έχει τη δύναμη να εξαλείψει τη φτώχεια, την κακή υγεία, τη ρύπανση, την πείνα και την άγνοια, να απαλειφθούν οι διακρίσεις κάθε είδους, να παρέχει καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας για όλους, ελέγχοντας ταυτόχρονα τα μέσα παραγωγής και κατανάλωσης, να διασφαλίσει την ειρήνη και τη δικαιοσύνη σε όλο τον κόσμο, να υποσχεθούν ότι όλα θα είναι καλά, μόνο αν όλες οι κυβερνήσεις του κόσμου παραχωρήσουν την κυριαρχία τους, υποκύψουν στις επιταγές των εκλεκτών των Ηνωμένων Εθνών και εγκαταλείψουν χρήματα, ελευθερία και επιλογές.

Τα παγκόσμια μάτια τώρα έχουν στραφεί προς το νερό.

«Το συνέδριο έχει στόχο να ευαισθητοποιήσει για την παγκόσμια κρίση του νερού και να αποφασίσει την δράση για την επίτευξη διεθνώς συμφωνημένων στόχων που σχετίζονται με το νερό»,  έγραψε το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ  σε πρόσφατη ανάρτησή του.

«Η Παγκόσμια Επιτροπή για την Οικονομία του Νερού που ξεκίνησε στην Ετήσια Συνάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ το 2022, αναφέρει τρόπους που αλλάζουν το παιχνίδι για την εκτίμηση και τη διαχείριση του νερού ως κοινό αγαθό», έγραψε το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στην ίδια πρόσφατη ανάρτηση.

Ακριβώς όπως η Συμφωνία του Παρισιού υποσχέθηκε ένα τέλος στη ρύπανση, αν οι άνθρωποι σταματούσαν να παίρνουν αεροπλάνα και να οδηγούν αυτοκίνητα και να ζεσταίνουν τα σπίτια τους και να χρησιμοποιούν σόμπες αερίου - τώρα αυτή η ανθισμένη συνθήκη για το νερό θα υπόσχεται αναμφίβολα ένα τέλος στη δίψα. Ναι, ένα τέλος στη δίψα, εφόσον οι άνθρωποι του κόσμου ενωθούν και συμμορφωθούν με όλες τις μελλοντικές επιταγές του νερού του ΟΗΕ.

Οι ιδιαιτερότητες αυτού του διαφαινόμενου ρυθμιστικού μοντέλου δεν είναι ακόμη γνωστές. Αλλά οι υποδείξεις υπάρχουν.

Τα Ηνωμένα Έθνη σχεδιάζουν να προστατεύσουν το νερό που χρησιμοποιείται για κολύμβηση, νερό που χρησιμοποιείται για αναπτύξεις, νερό που είναι το σπίτι της θαλάσσιας ζωής και το  νερό που χρησιμοποιείται για τη μεταφορά εμπορευμάτων.

Έτσι, οι επερχόμενοι έλεγχοι πιθανότατα θα επικεντρωθούν στα οικιστικά όρια στη χρήση του νερού και στις δαπανηρές αυξήσεις για την πρόσβαση σε αυτό το νερό, σχετικά με τις απαγορεύσεις στη γεωργική χρήση και τις δαπανηρές αυξήσεις για τους αγρότες, σχετικά με αυστηρούς ελέγχους στους τύπους και τον αριθμό των πλοίων που μπορούν να πλεύσουν στις θάλασσες, τα ποτάμια και τα κανάλια, και δαπανηρές αυξήσεις για αυτή τη μορφή μεταφοράς.

Μετά θα έρθουν οι απαιτήσεις αντιστάθμισης όπως και με τις αντισταθμίσεις άνθρακα, οι τσάροι του νερού του ΟΗΕ θα απαιτήσουν ανταλλαγές δραστηριοτήτων για να αντισταθμίσουν την υποτιθέμενη ρύπανση των υδάτινων οδών.

Τόσο πολύ που και το ψάρεμα τα Σαββατοκύριακα με την οικογένεια σας θα είναι πολύ ακριβό και ρυθμιζόμενο.

«Οι κρίσεις των φυσικών πόρων, συμπεριλαμβανομένου του νερού και των τροφίμων, συγκαταλέγονται στους 10 μεγαλύτερους κινδύνους που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα την επόμενη δεκαετία»,  έγραψε το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ .

Η υστερία είναι στη θέση της. Οι υστερικοί ισχυρισμοί θερμαίνουν τα μέσα ενημέρωσης. 

«Η υπερθέρμανση του πλανήτη συνεχίζει να επιδρά, ο συνηθισμένος καιρός γίνεται παρελθόν, επιδεινώνοντας την κρίση του νερού μας», έγραψε το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.

«Είναι σαφές ότι πρέπει να επανεξετάσουμε την προσέγγισή μας για το πώς μπορούμε να διαθέσουμε και να εκτιμήσουμε καλύτερα το νερό», έγραψε το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. «Πώς μπορούμε να μοιραστούμε το κόστος της πρόληψης ή του μετριασμού των ξηρασιών και των πλημμυρών που επιδεινώνονται από την υπερθέρμανση του πλανήτη;»

Είναι ένα ερώτημα στο οποίο οι παγκόσμιοι γραφειοκράτες θέλουν να απαντηθεί με αυτόν τον τρόπο: αναθέτοντας όλη την ανθρώπινη δραστηριότητα στον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών και των επιλεγμένων εταίρων τους στην παγκόσμια πολιτική.

Οι παγκοσμιοποιητές δεν θα τα παρατήσουν έως ότου πάρουν όλη την εξουσία από όλους τους ανθρώπους σε όλα τα έθνη, ακόμα κι αν χρειαστεί να το κάνουν με την βία.