Η άδεια χρήσης κλινικών ψυχολόγων θα αναγνωρίζεται ευρύτερα στις ΗΠΑ
Για να ασκήσετε νόμιμα την ψυχολογία, απαιτείται να λάβετε άδεια μέσω του συμβουλίου αδειοδότησης της πολιτείας σας. Συνήθως, πρέπει να πληροίτε τις ελάχιστες απαιτήσεις πριν από την αδειοδότηση, όπως η εκπλήρωση απαιτούμενου αριθμού ωρών σε πρακτική άσκηση και πρακτική άσκηση εκτός από τη λήψη διδακτορικού διπλώματος. Αλλά ακόμα και όταν αποκτήσετε άδεια, συχνά περιορίζεστε στην πολιτεία όπου λάβατε την άδειά σας.
«Όταν ξεκινάς να μπαίνεις σε κρατικές άδειες και διαφορετικούς κρατικούς νόμους, ο τομέας μας γίνεται κάπως περιορισμένος», λέει ο Δρ. Kluczynski. «Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως η εθνική άδεια, αλλά πολλά κράτη αρχίζουν τώρα να ενώνονται και να σχηματίζουν διακρατικά συμβόλαια όπου η άδειά σας σε ένα κράτος μπορεί να αναγνωριστεί σε άλλο κράτος. Αυτό θα κάνει την εξάσκηση πολύ πιο εύκολη».
Μέσω των διακρατικών συμπαγών, οι κλινικοί ψυχολόγοι θα μπορούν να θεραπεύουν ασθενείς από διαφορετικές πολιτειακές γραμμές καθώς και να συνταγογραφούν ψυχικά φάρμακα.
Για παράδειγμα, κάποιος που ζει κοντά σε κρατικά σύνορα μπορεί να εξακολουθεί να είναι σε θέση να αναζητήσει θεραπεία εάν ο πλησιέστερος πάροχος ψυχικής υγείας βρίσκεται πέρα ??από τη γραμμή του κράτους. Ή εάν ένας αδειούχος κλινικός ψυχολόγος μετακομίσει σε μια νέα πολιτεία, μπορεί να μην χρειαστεί να περάσει από μια νέα διαδικασία αδειοδότησης.
Τελικά, αυτό επαναφέρει την εστίαση στους ασθενείς και στη βελτίωση της πρόσβασης σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας.
Οι Κλινικοί Ψυχολόγοι θα Εργάζονται στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας
Καθώς η ευαισθητοποίηση σχετικά με τη σημασία της ψυχικής υγείας συνεχίζει να αυξάνεται, θα είναι πιο φυσιολογικό να βλέπουμε κλινικούς ψυχολόγους σε παραδοσιακά περιβάλλοντα υγειονομικής περίθαλψης.
«Στην πραγματικότητα θα το πήγαινα πιο πέρα από το να εργάζομαι απλώς στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας», λέει ο Δρ. Kluczynski. «Γιατί οι κλινικοί ψυχολόγοι δεν μπορούν να είναι γιατροί πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας; Με άλλα λόγια, εάν είστε άρρωστος, μπορείτε να καλέσετε πρώτα τον ψυχολόγο σας, ο οποίος μπορεί να σας παραπέμψει σε έναν ειδικό από εκεί».
Σύμφωνα με τον Δρ Kluczynski, ορισμένες εκτιμήσεις λένε ότι σχεδόν το 50 τοις εκατό των προβλημάτων που υποφέρουν οι άνθρωποι στα γραφεία πρωτοβάθμιας περίθαλψης είναι συναισθηματικά ή ψυχολογικά προβλήματα.
«Αυτά είναι θέματα όπως η κατάθλιψη, το άγχος και η σχιζοφρένεια», λέει. «Ή, στην άλλη άκρη του, μπορεί να έχουν ζητήματα που σχετίζονται με τον εθισμό, όπως κατάχρηση αλκοόλ, κατάχρηση ναρκωτικών ή διατροφικές διαταραχές. Όλα αυτά επιστρέφουν στον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσουν οι ψυχολόγοι και πώς φαίνεται το μέλλον της υγειονομικής περίθαλψης».
Ο Δρ Kluczynski επισημαίνει επίσης την έρευνα αντιστάθμισης ιατρικού κόστους, μερικές από τις οποίες έχουν βρει ότι εάν οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε καλές θεραπείες ψυχικής υγείας, η χρήση άλλων ιατρικών υπηρεσιών μειώνεται.
«Σκεφτείτε κάποιον που παλεύει με την παχυσαρκία και επιλέγει θεραπεία ψυχικής υγείας αντί για χειρουργική επέμβαση παράκαμψης», λέει. "Είναι ένα παράδειγμα δαπανηρών ή δαπανηρών διαδικασιών που συχνά μπορούν να αντιμετωπιστούν με πιο οικονομικό τρόπο."
Η Κλινική Ψυχολογία και η Φαρμακολογία θα γίνουν πιο ολοκληρωμένες.
Υπάρχουν κάποιοι ψυχολόγοι που απλά δεν θέλουν να συνταγογραφούν φάρμακα, και αυτό είναι εντάξει. Αλλά η γνώση των βιολογικών συστατικών της ψυχικής ασθένειας και ζητημάτων όπως η κατάχρηση ουσιών μπορεί να είναι κρίσιμη για έναν κλινικό ψυχολόγο, ακόμα κι αν δεν θέλει να είναι αυτός που συνταγογραφεί.
«Έχουμε ακόμα αυτή τη μάχη σε εξέλιξη για το ποια είναι τα όρια της πρακτικής ψυχολογίας και η συνταγογράφηση είναι ένα πραγματικά μεγάλο μέρος αυτού».
Ωστόσο, ενώ ο Δρ. Kluczynski πιστεύει ότι τα προνόμια της συνταγογράφησης μπορεί να είναι μια σημαντική εξέλιξη στον τομέα της κλινικής ψυχολογίας, πιστεύει επίσης ότι θα αντιμετωπίσει τεράστια απώθηση.
«Με τις συνταγές, αντιμετωπίζουμε ένα οικονομικό συμφέρον της ιατρικής κοινότητας», λέει. «Υπήρξε μια εποχή που οι ψυχολόγοι δεν μπορούσαν να χρεώσουν για ασφάλιση, και μιλάω για την καριέρα μου. Άρα έχουμε κάνει πολύ δρόμο όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά αρχίζεις να μπαίνεις σε προνόμια συνταγογράφησης και άλλες ευθύνες της ιατρικής κοινότητας και αρχίζεις πραγματικά να πατάς σε κάποια δάχτυλα των ποδιών. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αξίζουμε μια θέση σε αυτό το τραπέζι, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε να παλεύουμε για αυτήν τη θέση».
Οι Κλινικοί Ψυχολόγοι θα διευρύνουν τις δυνατότητες τους
Εξετάστε τους κορυφαίους λομπίστες του κλάδου στις ΗΠΑ και θα βρείτε εκπροσώπηση για εταιρείες ασφάλισης υγείας, φαρμακευτικές εταιρείες και νοσοκομεία σε σχέση με τα χρήματα που δαπανώνται ετησίως.
Αλλά δεν θα βρείτε καμία σημαντική αντιπροσώπευση για τον τομέα της ψυχολογίας.
«Στους ψυχολόγους δεν αρέσει απαραίτητα να μιλούν για χρήματα, αλλά πρέπει να αρχίσουμε να μιλάμε για αυτά», λέει ο Δρ Kluczynski. «Επειδή υπάρχουν μάχες που θα πρέπει να δώσουμε στον αγώνα για τα δολάρια υγειονομικής περίθαλψης και θα καθορίσει την έκταση του ρόλου που μπορούν να παίξουν οι ψυχολόγοι στη ζωή κάποιου».
Για να επιτύχουν το μέλλον που περιγράφηκε παραπάνω, οι κλινικοί ψυχολόγοι θα πρέπει να γίνουν πιο ενεργοί στην υποστήριξη του τομέα τους. Σύμφωνα με τον Δρ Kluczynski, η υπεράσπιση του τομέα της κλινικής ψυχολογίας είναι πραγματικά συνηγορία για τους πελάτες τους και τους ανθρώπους που εξαρτώνται από τις υπηρεσίες τους.
«Ας χρησιμοποιήσουμε την κρίση των οπιοειδών ως παράδειγμα», λέει ο Δρ Kluczynski. «Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων χρημάτων που έχουν προταθεί πηγαίνουν στις αρχές επιβολής του νόμου. Και όταν μπαίνει στον κόσμο της θεραπείας, επικεντρώνεται σε βιολογικές θεραπείες και παρεμβάσεις. Μέρος αυτού οφείλεται στο ότι ακόμα παλεύουμε για τη θέση μας σε αυτό το τραπέζι.
«Δεν έχουμε ενημερώσει αρκετά καλά το κοινό. δεν έχουμε μάθει να ασκούμε πιέσεις για τη χρήση κρατικών πόρων για την προώθηση των καλύτερων συμφερόντων των πελατών μας. Δεν υπάρχει έλλειψη ανθρώπων που χρειάζονται τις υπηρεσίες μας, αλλά υπάρχει έλλειψη χρημάτων για την παροχή των υπηρεσιών μας. Η υπεράσπιση των πελατών μας συνηγορεί επίσης στον τομέα και αυτό θα είναι ένα πολύ πιο μακροπρόθεσμο ζήτημα που πρέπει να αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε. Είναι το κλειδί για να ξεκινήσετε πραγματικά να υπηρετείτε τους υποεξυπηρετούμενους».
