Πλέον οι πεζές παρακολουθήσεις έχουν αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από τεχνικές παρακολουθήσεις. Ωστόσο, περιστασιακά διενεργούνται όταν για παράδειγμα ο στόχος δε χρησιμοποιεί ηλεκτρονικές συσκευές ή βρίσκεται σε μέρος όπου η ομάδα παρακολουθήσεως δεν έχει πρόσβαση σε τεχνικά μέσα. Η πεζή παρακολούθηση έχει αρκετούς κινδύνους και ο πιο σημαντικός είναι ασφαλώς ο στόχος να αντιληφθεί ότι παρακολουθείται και να ξεκινήσει μία διαδικασία αντιπαρακολούθησης όπως αυτές που έχουμε παρουσιάσει στα άρθρα μας της κατηγορίας «αντιπαρακολούθηση».
Γι αυτό υπάρχει ο κανόνας των 3 ατόμων.
Σε μία τυπική πεζή παρακολούθηση θα έχουμε τουλάχιστον μία ομάδα 2-3 ατόμων που θα είναι εκπαιδευμένοι στη κεκαλυμμένη επικοινωνία και κίνηση. Αλλά πως θα γνωρίζουν που να κινούνται συγκριτικά με το στόχο; Για παράδειγμα, ο στόχος μπορεί να περπατά σε ένα πολυσύχναστο δρόμο και ξαφνικά να στρίψει σε ένα στενό με λιγότερο κόσμο. Εδώ έρχεται ο κανόνας που βλέπουμε εδώ. Αρχικά, είναι απαγορευτικό να βρεθεί ποτέ οποιοσδήποτε στο οπτικό πεδίου του στόχου, άρα όλοι θα κινούνται στο χώρο που βλέπετε εδώ.
Έπειτα, έχουμε τα 3 άτομα της ομάδος παρακολουθήσεως που θα τα λέμε τα «μάτια», η «μέση», και η «ουρά». Σαφώς και οι τρεις αυτοί ρόλοι θα πρέπει να αλλάζουν συχνά ώστε να μην υποψιαστεί κάτι ο στόχος βλέποντας το ίδιο άτομο πίσω του (εάν συμβεί κάτι τέτοιο), αλλά ο κανόνας αφορά το άλλο σημαντικό στοιχείο. Πόσο μακριά να βρίσκονται τα «μάτια» από το στόχο;
Η απάντηση είναι περίπου όσο χώρο καταλαμβάνουν 3 άτομα. Σκεφτείτε το κάπως έτσι, σε ένα πολυσύχναστο δρόμο 3 άτομα θα είναι σχεδόν κολλητά αλλά σε ένα ερημικό δρομάκι ίσως να είναι δεκάδες μέτρα μακριά. Αυτός είναι ο κανόνας των 3 ατόμων στις παρακολουθήσεις που δίνει μία κατεύθυνση για το πόσο κοντά πρέπει να βρίσκεσαι από το στόχο σου
Αυτός ο κανόνας βεβαίως αφορά μόνο τα «μάτια». Η «ουρά» είναι 2-3 άτομα πίσω από τα «μάτια» και ακολουθεί τα μάτια ώστε να μπορεί να πάρει τον έλεγχο εάν χρειαστεί, και η «μέση» βρίσκεται 2-3 άτομα πίσω από το στόχο αλλά στην απέναντι πλευρά ώστε να γίνει τα «μάτια» εάν ο στόχος αλλάξει κατεύθυνση.
Προσοχή! Σε στροφές και γωνίες γιατί ο στόχος μπορεί να διενεργεί μία τακτική αντιπαρακολούθησης όπως οι «Τέσσερις Στροφές» ή «Τακτική του ακορντεόν». Για παράδειγμα, να στρίψει και να σταματήσει στην άκρη της γωνίας ή να στρίψει και να τρέξει για να χαθεί στο πλήθος. Εκεί, ανάλογα τη κατεύθυνση τα «μάτια» ή η «μέση» παίζουν το ρόλο της αναγνώρισης. Προτού στρίψει οποιοδήποτε μέλος της ομάδος ελέγχουν τι κάνει ο στόχος όπως βλέπετε στη συνέχεια. Έτσι δε θα βρεθούν πρόσωπο με πρόσωπο εάν ο στόχος εκτελεί κάποια απλή τακτική αντιπαρακολούθησης.
Όπως αντιλαμβάνεστε, η πεζή παρακολούθηση είναι μία λεπτεπίλεπτη χορογραφία με τεράστια βαρύτητα στη κεκαλυμμένη επικοινωνία και εμπειρία της ομάδος. Καλώς ή κακώς, δεν είναι όσο συνηθισμένη ήτο παλαιότερα αλλά καλό είναι να γνωρίζουμε έστω κάποιες βασικές αρχές όπως ο κανόνας των 3 ατόμων.
