Αλβανική μαφία

Όπως κάθε άλλη χρονιά, το 1929 σημαδεύτηκε από μια σειρά από σημαντικά γεγονότα. Το κραχ του χρηματιστηρίου συνέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες, το οποίο αργότερα έδωσε στον Πρόεδρο Ρούσβελτ το πρόσχημα για μια ολόκληρη σειρά σοσιαλδημοκρατικών μεταρρυθμίσεων. Η πρώτη τελετή απονομής των Όσκαρ πραγματοποιήθηκε στο Λος Άντζελες. Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης άνοιξε στη Νέα Υόρκη. Ο Στάλιν έδιωξε τον Τρότσκι και αντιμετώπισε τον Μπουχάριν...

Η αμερικανική μαφία δημιούργησε την ενιαία οργάνωσή της στις 13 Μαΐου 1929, στο ξενοδοχείο President στο Ατλάντικ Σίτι, που ο λαός μας αποκαλεί Ατλαντίδα. Αντιπρόσωποι από διάφορες φατρίες της ιταλικής και εβραϊκής μαφίας σχημάτισαν εκείνη την ημέρα το «National Crime Syndicate» - ένα είδος γκάνγκστερ League of Nations. Η νέα οργάνωση έπρεπε να διευθετήσει τις διαμάχες για να αποφύγει σφαγές όπως αυτό που συνέβη έναν μήνα νωρίτερα σε ένα γκαράζ του Σικάγο, όπου πυροβολήθηκαν ταυτόχρονα επτά εχθροί του συφιλιδικού γκάνγκστερ Αλ Καπόνε.

Υπάρχει μια εκδοχή ότι το γκάνγκστερ "Συνδικάτο" δημιουργήθηκε όχι στις 13 Μαΐου, αλλά στις 9 Μαΐου 1929. Υπάρχει μια εκδοχή ότι δεν δημιουργήθηκε συνδικάτο και ήταν αποκύημα της φαντασίας του εντυπωσιακού Τύπου. Επίσης, δεν μπορώ να πιστέψω ότι οι μαφιόζοι θα μπορούσαν να αποκαλούν την οργάνωσή τους Εθνικό Συνδικάτο Εγκλήματος. Τελικά, τίποτα ουσιαστικά νέο δεν συνέβη τότε: σύμφωνα με τους ιστορικούς, οι φυλές της Σικελίας και της αμερικανικής μαφίας ασκούσαν εδώ και καιρό αναμετρήσεις), στις οποίες προσπάθησαν να επιλύσουν τις συγκρούσεις με ειρήνη.

Δύο χρόνια αργότερα, Αμερικανοί γκάνγκστερ δημιούργησαν τη λεγόμενη «Επιτροπή». Εδώ, από όσο γνωρίζουμε, δεν επρόκειτο για μύθο εφημερίδας, αλλά για ένα πραγματικό σώμα όπου οι επικεφαλής των φυλών των γκάνγκστερ συζητούσαν συγκρούσεις και κοινοπραξίες.

Η επιτροπή υπάρχει ακόμα και σήμερα. Περιλαμβάνει κυρίως εκπροσώπους των πέντε φυλών της μαφίας της Νέας Υόρκης - Bonnano, Lukese, Genovese, Colombo και Gambino, καθώς και μια σειρά από ομάδες μη κατοίκων. Συνολικά, υπάρχουν 26 «οικογένειες» γκάνγκστερ στις Ηνωμένες Πολιτείες (για παράδειγμα, η φυλή Decavalcante στο Νιου Τζέρσεϊ, η οποία ενέπνευσε την τηλεόραση «The Sopranos»).

Το 1986 είχαν συνολικά περίπου 1.700 πλήρη μέλη, τους λεγόμενους φτιαγμένους άνδρες. Σε αυτούς πρέπει να προσθέσουμε χιλιάδες ακόμη συνεργάτες, δηλαδή εξάδες. Κάθε μία από τις μεγάλες οικογένειες της Νέας Υόρκης έχει τώρα μόνο μερικές εκατοντάδες πλήρη μέλη.

Χάρη στο Prohibition, η ιταλική μαφία στις Ηνωμένες Πολιτείες νίκησε την ιρλανδική τη δεκαετία του 1920 (γιατί, σε αντίθεση με αυτήν, δεν μέθυσε). Βασίλεψε εδώ για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες, μέχρι που το 1963 ο μεγάλος γκάνγκστερ Joseph Valachi έγινε ο πρώτος μαφιόζος που είπε τα μυστικά της στις αρχές. Έτσι έμαθαν για πρώτη φορά τα τελετουργικά του, τα ονόματα πολλών από τους ηγέτες του, τη δομή και το όνομα του εαυτού του - La Coza Nostra, «Η υπόθεση μας».

Πριν από το Valachi, οι γκάνγκστερ τηρούσαν ιερά την omerta - έναν όρκο σιωπής, αλλά μετά έσπασε ο πάγος και τώρα οι Ιταλοί γκάνγκστερ δεν κάνουν χειρότερη ένεση από τη δική μας, και από τους δικούς μας, όπως μου είπε ένας εισαγγελέας, περισσότερο από το 90% εκφράζουν την επιθυμία να συνεργαστούν με η έρευνα (άλλο πράγμα είναι ότι οι αρχές δεν παίρνουν όλους τους πληροφοριοδότες).

Σε μεγάλο βαθμό, χάρη σε αυτό, το FBI κατάφερε να νικήσει άσχημα τη μαφία και αυτή τη στιγμή οι επικεφαλής και των πέντε φυλών της Νέας Υόρκης βρίσκονται υπό κράτηση. Η μαφία είναι ακόμα ζωντανή, αλλά έφτασε στο σημείο η κόρη του θρυλικού γκάνγκστερ Τζον Γκόττι, Βικτόρια, να περιγράψει τώρα την οικογενειακή έπαυλη στο Λονγκ Άιλαντ για χρέη. Αν η μαφία έχει κοινό ταμείο, τότε δεν έχει σιελώσει τίποτα από τη Victoria Gotti.

Επιπλέον, η ιταλική μαφία άρχισε να δέχεται ατιμώρητες επιθέσεις από εθνοτικές ομάδες που συνήθιζαν να τρέμουν μόνο στο όνομά της.

Στους μετανάστες αρέσει να μετρούν τις μαφίες τους. Πολλοί Σοβιετικοί εξόριστοι, για παράδειγμα, πάντα με εξέπληξαν γιατί, αφενός, δυσανασχετούσαν με τη διαφημιστική εκστρατεία που έκαναν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης για τη ρωσική μαφία και, από την άλλη, επαναλάμβαναν περήφανα τον μύθο ότι οι Ρώσοι ληστές έδιωχναν τους μαύρους. Μπράιτον Μπιτς (αν και παλιοί Αμερικανοεβραίοι ζούσαν εκεί πριν από τους μετανάστες μας, και οι νέγροι περιπλανήθηκαν εκεί μόνο για να κυνηγήσουν).

Κάποιοι ανέφεραν με ενθουσιασμό τον πρώην διευθυντή του FBI, Λούις Φρι, ότι η ρωσική μαφία ήταν η μεγαλύτερη απειλή για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ.

Στις μακροχρόνιες συνομιλίες μας, ο πρώην κάτοικος του Κισινάου, Monya Elson, ο οποίος τώρα υπηρετεί άλλη μια ομοσπονδιακή θητεία, πολλές φορές μίλησε απαξιωτικά για τους Ιταλούς συναδέλφους του και είπε προκλητικά ότι, αν χρειαζόταν, θα τους έσπαγε τα κέρατα.

Μάλιστα μόνο οι Αλβανοί μπόρεσαν να σπάσουν τα κέρατα των Ιταλών. Ως επί το πλείστον, έφτασαν στην Αμερική αργότερα από τους ληστές από την πρώην Σοβιετική Ένωση, και επομένως, όπως φαίνεται, είχαν λιγότερο χρόνο από τα παλικάρια μας για να συνηθίσουν εδώ. Παρόλα αυτά, οι Αλβανοί δήλωσαν πολύ πιο δυνατά από τους Ρώσους γκάνγκστερ.

Το 2003, ο Alex Rudai εμφανίστηκε στο διάσημο ιταλικό εστιατόριο Rios στο Ανατολικό Χάρλεμ και πήρε ένα τραπέζι που στοίχιζε ο θρυλικός John Gotti, νονός της φυλής Gambino. Η ιταλική μαφία ξεκουραζόταν τακτικά στο Ρίο. Ο Γκότι είχε πεθάνει στη φυλακή τον προηγούμενο χρόνο και ο Ρουντάι είχε έρθει για να διεκδικήσει το γραφείο του. Στην αρχή αρνήθηκε. Ο Ρουντάι επέστρεψε με έναν όχλο ενόπλων και έκτοτε του έχει ανατεθεί το γραφείο του Γκότι.

Ο Αλβανός Rudai, γεννημένος το 1967 στο Μαυροβούνιο και μετανάστες στις ΗΠΑ μέσω Σουηδίας, ηγήθηκε μιας ταξιαρχίας που δημιούργησαν το 1993 στο Westchester με τον 20χρονο Ιταλό Nardino Colotti.

Ο νεαρός Kolotti ήταν προστατευόμενος του αείμνηστου Phil Loscalzo, με το παρατσούκλι Skinny Phil, ενός «στρατιώτη» της φυλής των γκάνγκστερ Γκαμπίνο. Η ανεξάρτητη ταξιαρχία, που συγκρότησε ο Ρουντάι και ο Κολότι, αποτελούνταν κυρίως από Αλβανούς, διάσπαρτες από Ιταλούς και Έλληνες. Σύμφωνα με το γραφείο του εισαγγελέα, μέλη αυτής της ομάδας αυτοαποκαλούνταν «Corporation». Το FBI την αποκαλεί Ruday Organization, κάτι που μου θυμίζει την οργάνωση Rudyak, η οποία σύμφωνα με το FBI είναι εδραιωμένη στη Βοστώνη. (Γνώριζα τον αείμνηστο Mikhail Rudyak - ήταν μεγάλος προγραμματιστής της Μόσχας και, κατά τη γνώμη μου, δεν ταίριαζε καλά στην εικόνα ενός νονού.)

Δεν αποκλείω ο όρος "Corporation" να είναι παρόμοιος με "Οργανισμός", όπως φέρεται να αυτοαποκαλείται η ρωσική μαφία στην Αμερική, δηλαδή εφευρέθηκε από μπάτσους ή κλίκερ όπως ο αείμνηστος Robert Friedman, που ρούφηξε το μισό βιβλίο του "Red Μαφία» από το δάχτυλό του (το άλλο μισό, ωστόσο, είναι ένας θησαυρός πληροφοριών).

Εκτός από τους Rudai και Kolotti, επικεφαλής της ταξιαρχίας, σύμφωνα με το FBI, ήταν ο Αλβανός Nikola Dedai, γνωστός και ως Niki Gvozdi, Big Nick και Nicol. Αποτελούνταν από πολλές δεκάδες άτομα, εκ των οποίων οι 22 συνελήφθησαν το 2004.

Την ίδια περίοδο, σχεδόν 25 άτομα συνελήφθησαν για την υπόθεση της ρωσικής ταξιαρχίας του Αμπράμοφ. Αυτή η «συλλογικότητα» διέπραξε επίσης πολλά εγκλήματα - από τη ληστεία ενός αμερικανικού κοσμηματοπωλείου στη λεωφόρο Μάντισον μέχρι τις επιδρομές στους ιδιοκτήτες του κοσμηματοπωλείου του Μπράιτον The Golden Door, του βιβλιοπωλείου της Αγίας Πετρούπολης και του εστιατορίου Tatyana. Αλλά δεν θα του είχε περάσει ποτέ από το μυαλό να πάρει το τραπέζι του Τζον Γκότι σε ένα ιταλικό εστιατόριο.

Και η αλβανική ταξιαρχία του Rudai πήρε - και δεν σταμάτησε στο τραπέζι: προσέβαλε όχι μόνο τη φυλή Gambino, αλλά και τη φυλή Lukese και τη φυλή Colombo. Έμεινε μόνο να προσβάλει τις οικογένειες Genovese και Bonnano, αλλά, προφανώς, δεν έφτασαν στα χέρια τους.

Οι Αλβανοί αφαίρεσαν τα υπόγεια ελληνικά σπίτια τυχερών παιχνιδιών στην Αστόρια από τη φυλή των Λουκέζων. Έτρεξαν στην ελληνική ομάδα Soccer Fiver της οικογένειας Gambino στην ίδια Astoria.

«Κύριοι, το ίδρυμα έκλεισε! Ο Ρουντάι είπε στους επισκέπτες που έπαιζαν ζάρια εκεί. Δεν θέλω να δω κανέναν άλλο εδώ! Ορκίζομαι, αν ξαναδώ κανέναν εδώ, θα του σπάσω τα κόκαλα! Θα το φάω και δεν θα φτύσω τα κόκαλα!» Για μεγαλύτερη πειστικότητα, η συνοδεία του έριξε νοκ άουτ έναν από τους παίκτες. Το αντίπαλο κλαμπ ήταν κλειστό.

Κατόπιν αυτού, ο Άρνολντ Σκιτιέρι, ο οποίος εκείνη τη στιγμή ήταν εν ενεργεία αρχηγός των Γκαμπίνο, έβαλε βέλος στους Αλβανούς σε βενζινάδικο στο Νιου Τζέρσεϊ. Οι Ιταλοί ήρθαν στην αναμέτρηση με τα παραδοσιακά μπαστούνια του μπέιζμπολ και τα πιστόλια τους. Ήρθαν οι Αλβανοί με τους Ούζι. Όταν ο Σκιτιέρι έστρεψε ένα όπλο στον Ρουντάι, ένας άλλος Αλβανός έστρεψε ένα όπλο στις αντλίες καυσίμων και απείλησε ότι θα τις ανατινάξει όλες μαζί τους. Οι Ιταλοί κατέβασαν τα όπλα και η αναμέτρηση αποφασίστηκε υπέρ των Αλβανών.

Ως συνήθως, οι περισσότεροι από αυτούς παραδέχθηκαν την ενοχή τους μετά τη σύλληψή τους ή συμφώνησαν να συνεργαστούν με την εισαγγελία, αλλά οι έξι γενναίοι, με επικεφαλής τους Ρουντάι, Ντεντάι και Κολότι, πήγαν σε δίκη και, ως συνήθως, έχασαν.

Κρίθηκαν ένοχοι για ένα σωρό εγκλήματα με τα οποία ασχολείται παραδοσιακά η τοπική μαφία: εγκληματική συνωμοσία, εκβιασμός, παράνομος τζόγος, δανεισμός κ.λπ. Δεν υπήρξαν φόνοι. Τελικά λοιπόν η ταξιαρχία Αμπράμοφ δεν σκότωσε κανέναν.

Είναι αλήθεια ότι ο Ruday κατηγορήθηκε για απόπειρα δολοφονίας ενός συγκεκριμένου Gaetano Peduto, από τον οποίο αγόρασε αυτοκίνητα για μεταπώληση. Οι εισαγγελείς περιέγραψαν πώς το αλβανικό αυτοκίνητο κυνηγούσε το αυτοκίνητο του Peduto μέσω της Νέας Υόρκης και ο Ruday, γείροντας έξω από την καταπακτή στην οροφή, πυροβόλησε πίσω του με πιστόλι. Ο Peduto δέχθηκε πέντε σφαίρες στο λαιμό, επέζησε από θαύμα και το δικαστήριο αθώωσε τον Rudai για αυτή την κατηγορία.

Θα μεσολαβήσω για τους δικούς μας και θα σημειώσω ότι η ρωσική μαφία φαίνεται να είναι πιο μορφωμένη από όλες τις άλλες. Είναι επίσης γεμάτο από πρώην ζωγράφους και οδηγούς τανκς και τρόλεϊ, αλλά υπάρχουν και υποψήφιοι επιστήμες, όπως ο εργάτης βενζίνης Ιγκόρ Πορότσκι, που ήταν χημικός πρώτης κατηγορίας στην ιστορική του πατρίδα.

Ο Ρουντάι, όπως δήλωσε ο δικηγόρος του Τζέιμς Κουσούρος, μέχρι το 2001 ήταν γενικά «μια μη οντότητα». Ως παιδί, δούλευε στα χωράφια, από το 1986 έως το 1989 ήταν μπασάκι στο μοντέρνο εστιατόριο Tavern On The Green στο Central Park (όπου έπαιρνε έως και χίλια δολάρια την εβδομάδα) και στη συνέχεια φορτωτής για μια κατασκευή. εταιρεία, κερδίζοντας 350 $ την εβδομάδα. . Από το 1993 έως το 1995, όταν δηλαδή είχε ήδη τη δική του οργανωτική ομάδα, ο Rudai εργάστηκε ως οδηγός φορτηγού και εργοδηγός σε άλλη κατασκευαστική εταιρεία και μετά στο εστιατόριο Portofino στο Μπρονξ.

Οι ιδρυτές Rudai και Kolotti έλαβαν 27 χρόνια έκαστος, όπως και ο πρώην κάτοικος του Lviv, David Podlog, ο οποίος σήμερα εκτίει θητεία στο Fort Dix για λαθρεμπόριο ηρωίνης. Deday Ogreb 26 ετών και 7 μηνών.

Έτσι, η αλβανική μαφία αποδείχθηκε πιο ψύχραιμη από την ιταλική. Δεν είναι περίεργο που οι Αλβανοί έχουν ήδη αποκαλέσει τους εαυτούς τους «έκτη φυλή» της μαφίας της Νέας Υόρκης. Η διαφορά είναι ότι με την ήττα της ταξιαρχίας Ρουντάι, ουσιαστικά τελείωσε η αλβανική μαφία, ενώ παρέμεινε η ιταλική.

Αλλά η μετανάστευση από τα Βαλκάνια μάλλον υπερβαίνει τις αφίξεις από την Ιταλία, οπότε δεν έχει τελειώσει ακόμα.

cripo