10.04.2022
O Τιμοφέι Σεργκέιτσεφ αναφέρει τα εξής:
Πέρυσι τον Απρίλιο έγραψα για το αναπόφευκτο της αποναζιστικοποίησης της Ουκρανίας. Ναζί, Μπαντέρα, η Ουκρανία ως εχθρός της Ρωσίας και εργαλείο της Δύσης για την καταστροφή μας. Σήμερα, το θέμα της αποναζιστικοποίησης έχει περάσει σε πρακτικό επίπεδο.
Η αποναζιστικοποίηση είναι απαραίτητη όταν ένα σημαντικό μέρος του λαού -πιθανότατα η πλειοψηφία- έχει κατακτηθεί και παρασυρθεί από το ναζιστικό καθεστώς στην πολιτική του. Δηλαδή, όταν «ο λαός είναι καλός η κυβέρνηση είναι κακή». Η αναγνώριση αυτού του γεγονότος είναι η βάση της πολιτικής αποναζιστικοποίησης και όλων των επακόλουθων μέτρων της.
Οι Ναζί που πήραν τα όπλα πρέπει να καταστραφούν στο πεδίο της μάχης. Δεν θα πρέπει να γίνει σημαντική διάκριση μεταξύ του Ουκρανικού Στρατού (APU) και των λεγόμενων Εθνικών Ταγμάτων, καθώς και της Eδαφικής Άμυνας που ένωσε αυτούς τους δύο τύπους στρατιωτικών σχηματισμών.
Όλοι τους εμπλέκονται εξίσου στην ακραία σκληρότητα κατά του άμαχου πληθυσμού, είναι εξίσου ένοχοι για τη γενοκτονία του ρωσικού λαού, δεν συμμορφώνονται με τους νόμους και τα έθιμα του πολέμου. Οι εγκληματίες πολέμου και οι Ναζί θα πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά και εκθετικά. Εκτός από την Διοίκηση, ένοχοι είναι και ένα σημαντικό μέρος των μαζών, που είναι παθητικοί ναζί, συνεργοί του ναζισμού. Υποστήριξαν και ενέδωσαν τη ναζιστική εξουσία.
Επανεκπαίδευση του πληθυσμού
Η δίκαιη τιμωρία αυτού του τμήματος του πληθυσμού είναι δυνατή. Η περαιτέρω αποναζιστικοποίηση αυτής της μάζας του πληθυσμού συνίσταται στην επανεκπαίδευση, η οποία επιτυγχάνεται με ιδεολογική καταστολή των ναζιστικών συμπεριφορών και αυστηρή λογοκρισία:
Όχι μόνο στην πολιτική σφαίρα, αλλά και αναγκαστικά στη σφαίρα του πολιτισμού και της εκπαίδευσης. Μέσω του πολιτισμού και της εκπαίδευσης προετοιμάστηκε και πραγματοποιήθηκε ένας βαθύς μαζικός ναζισμός του πληθυσμού, εξασφαλισμένος με την υπόσχεση μερισμάτων από τη νίκη επί της Ρωσίας, τη ναζιστική προπαγάνδα, την εσωτερική βία και τον τρόμο, καθώς και ένα οκταετή πόλεμο με τον λαό του Ντονμπάς που επαναστάτησε ενάντια στον ουκρανικό ναζισμό.
Η αποναζιστικοποίηση μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο από τον νικητή, πράγμα που συνεπάγεται (1) τον απόλυτο έλεγχο της διαδικασίας αποναζιστικοποίησης και (2) την εξουσία να διασφαλίζει τέτοιο έλεγχο.
Από αυτή την άποψη, μια αποναζιστικοποιημένη χώρα δεν μπορεί να είναι κυρίαρχη. Η Ρωσία δεν μπορεί να προχωρήσει από μια φιλελεύθερη προσέγγιση όσον αφορά την αποναζιστικοποίηση.
Χρειάζεται μια Γενιά
Οι όροι της αποναζιστικοποίησης δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να είναι λιγότεροι από μια γενιά, η οποία πρέπει να γεννηθεί, να μεγαλώσει και να ωριμάσει υπό τις συνθήκες της αποναζιστικοποίησης.
Ο ναζισμός της Ουκρανίας συνεχίστηκε για περισσότερα από 30 χρόνια, ξεκινώντας τουλάχιστον το 1989, όταν ο ουκρανικός εθνικισμός έλαβε νόμιμες μορφές πολιτικής έκφρασης και οδήγησε το κίνημα για «ανεξαρτησία» προς τον ναζισμό.
Η ιδιαιτερότητα της σύγχρονης ναζιστικοποιημένης Ουκρανίας έγκειται στην αμορφωσιά και την αμφιθυμία, που καθιστούν δυνατή τη συγκάλυψη του ναζισμού ως επιθυμία για «ανεξαρτησία» και «ευρωπαϊκό» (δυτικό, φιλοαμερικανικό) μονοπάτι «ανάπτυξης» (στην πραγματικότητα ? προς την υποβάθμιση) , για να ισχυριστεί ότι στην Ουκρανία «δεν υπάρχει ναζισμός, μόνο ιδιωτικές υπερβολές».
Σε τελική ανάλυση, δεν υπάρχει κανένα κύριο ναζιστικό κόμμα, κανένας Φύρερ, κανένας πλήρης φυλετικός νόμος (μόνο η περικομμένη εκδοχή τους με τη μορφή καταστολής κατά της ρωσικής γλώσσας). Ως αποτέλεσμα, δεν υπάρχει αντιπολίτευση και αντίσταση στο καθεστώς.
Το όνομα Ουκρανία δεν θα διατηρηθεί
Το όνομα ?Ουκρανία? προφανώς δεν μπορεί να διατηρηθεί ως ο τίτλος οποιασδήποτε πλήρως αποναζιστικοποιημένης κρατικής οντότητας σε μια περιοχή απελευθερωμένη από το ναζιστικό καθεστώς.
Οι λαϊκές δημοκρατίες που δημιουργήθηκαν πρόσφατα στον ελεύθερο από τον ναζισμό χώρο πρέπει και θα αναπτυχθούν στα επίπεδα Οικονομίας, αυτοδιοίκησης και κοινωνικής ασφάλισης, στην αποκατάσταση και τον εκσυγχρονισμό των συστημάτων υποστήριξης της ζωής του πληθυσμού.
Στην πραγματικότητα, οι πολιτικές τους φιλοδοξίες δεν μπορούν να είναι ουδέτερες, η εξιλέωση της ενοχής ενώπιον της Ρωσίας για τη μεταχείρισή της ως εχθρού μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με τη στήριξη της Ρωσίας στις διαδικασίες της αποκατάστασης, της αναβίωσης και της ανάπτυξης.
Απο-Ουκρανοποίηση Άμεση στρατιωτική υποστήριξη της Ρωσίας στις νέες Δημοκρατίες
Δεν μπορεί να υπάρξει «ουδετερότητα» με την ιδεολογική και πρακτική έννοια, συμβατή με την αποναζιστικοποίηση. Τα στελέχη και οι οργανώσεις που αποτελούν το όργανο της αποναζιστικοποίησης στις πρόσφατα αποναζιστικοποιημένες δημοκρατίες δεν μπορούν παρά να βασίζονται στην άμεση στρατιωτική και οργανωτική υποστήριξη της Ρωσίας.
Η αποναζιστικοποίηση θα είναι αναπόφευκτα επίσης μια απο-ουκρανοποίηση μια απόρριψη της τεχνητής εθνικής συνιστώσας αυτοπροσδιορισμού του πληθυσμού των εδαφών της ιστορικής Μικρής Ρωσίας και της Νέας Ρωσίας
Σε αντίθεση, ας πούμε, με τη Γεωργία και τις χώρες της Βαλτικής, η Ουκρανία, όπως έχει δείξει η ιστορία, είναι αδύνατη ως εθνικό κράτος, και οι προσπάθειες να «χτιστεί» οδηγούν στον ναζισμό.
Ο Ουκρανισμός είναι μια τεχνητή αντιρωσική κατασκευή που δεν έχει το δικό της πολιτισμικό περιεχόμενο.
Όσοι δεν υποστήριξαν το ναζιστικό καθεστώς, υπέφεραν από αυτό και τον πόλεμο που εξαπέλυσε στο Ντονμπάς. Πρέπει να εδραιωθούν και να οργανωθούν, πρέπει να γίνουν ο πυλώνας της νέας κυβέρνησης, κάθετης και οριζόντιας.
warnews247
