Δύο ημέρες αφότου ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Κινέζος Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ υπέγραψαν κοινή δήλωση 5.000 και πλέον λέξεων που χρησίμευσε ως de facto μανιφέστο για τη δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας τάξης που δεν θα επικεντρώνεται στη διατλαντική, αλλά μάλλον σε μια νέα ευρασιατική πολικότητα , ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλιβαν εμφανίστηκε στο Fox News Sunday για να συζητήσει τη δήλωση με την οικοδέσποινα Μάρθα Μακ Κάλουμ. Ήταν μια δοκιμαστική ανταλλαγή που μίλησε πολλά.
«Λοιπόν, πρώτον, Μάρθα, δεν χρησιμοποίησαν τη λέξη «συμμαχία»», είπε ο Σάλιβαν, όταν τους ζητήθηκε ένα επίσημο σχόλιο της Βουλής. «Χρησιμοποιούσαν κάποιες άλλες φράσεις, αλλά στην πραγματικότητα δεν έφτασαν στο σημείο να αυτοαποκαλούνται σύμμαχοι».
Ο MacCallum απάντησε παραθέτοντας απευθείας από την κοινή δήλωση: «Η φιλία μεταξύ των δύο κρατών δεν έχει όρια. Δεν υπάρχουν «απαγορευμένοι» τομείς συνεργασίας».
«Πρότειναν επίσης ότι η Κίνα θα έχει την πλάτη της Ρωσίας στις αποφάσεις της σχετικά με την Ουκρανία, και το ίδιο θα ισχύει για τις αποφάσεις της Ρωσίας της Κίνας σε σχέση με την Ταϊβάν», πρόσθεσε. «Ακούγεται σαν συμμαχία».
«Λοιπόν... σε 5.000 λέξεις που κατέγραψαν οι δύο ηγέτες σε αυτό το χαρτί, η λέξη «Ουκρανία» δεν εμφανίζεται κάτι που υποδηλώνει ότι η Κίνα δεν είναι τόσο ενθουσιασμένη που μαζορεύει τη Ρωσία για την Ουκρανία», απάντησε ο Σάλιβαν.
Οι απαντήσεις του Sullivan στις ερωτήσεις του MacCallum υπογραμμίζουν την αυξανόμενη αποσύνδεση μεταξύ πραγματικότητας και αντίληψης στον Λευκό Οίκο Μπάιντεν όσον αφορά τις ρωσο-κινεζικές σχέσεις. Ένας πρώιμος δείκτης αυτού προέκυψε στις 17 Ιουνίου 2021, όταν ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν μίλησε στον Τύπο μετά τη σύνοδό του με τον Πούτιν στη Γενεύη.
«Νομίζω ότι το τελευταίο πράγμα που θέλει [ο Πούτιν] τώρα είναι ένας Ψυχρός Πόλεμος», είπε ο Μπάιντεν, όταν ρωτήθηκε για τον φερόμενο ρόλο του Ρώσου ηγέτη ως διαταράκτη της συμμαχίας ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. «Χωρίς να τον αναφέρω - κάτι που δεν νομίζω ότι είναι κατάλληλο - επιτρέψτε μου να κάνω μια ρητορική ερώτηση: Έχετε σύνορα πολλών χιλιάδων μιλίων με την Κίνα. Η Κίνα προχωρά μπροστά, με τις εκλογές, όπως λένε, επιδιώκοντας να είναι η πιο ισχυρή οικονομία στον κόσμο και ο μεγαλύτερος και ο πιο ισχυρός στρατός στον κόσμο. Βρίσκεστε σε μια κατάσταση όπου η οικονομία σας δυσκολεύεται, πρέπει να την κινήσετε με πιο επιθετικό τρόπο, όσον αφορά την ανάπτυξή της».
Το ότι ένας πρόεδρος των ΗΠΑ, το 2021, εξακολουθούσε να έχει οράματα ότι θα μπορούσε να μπει σφήνα μεταξύ της Ρωσίας και της Κίνας, ο α λα Πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον το 1972 υπογραμμίζει πόσο μακριά από την πραγματικότητα είναι ο Λευκός Οίκος όσον αφορά την τρέχουσα κατάσταση του παιχνιδιού. σύγχρονη γεωπολιτική. Το κενό των λόγων του Μπάιντεν αποκαλύφθηκε όταν, κατά τη διάρκεια μιας βιντεοσκοπικής συνόδου κορυφής στις 28 Ιουνίου, ο Πούτιν και ο Σι ανακοίνωσαν ότι η Συνθήκη καλής γειτονίας και φιλικής συνεργασίας Κίνας-Ρωσίας του 2001 θα παραταθεί για άλλα πέντε χρόνια.
Κρύβοντας ψευδαισθήσεις
Ούτε ο Σάλιβαν ούτε ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν θα έπρεπε να τρέφουν ψευδαισθήσεις για την κατάσταση των σχέσεων ΗΠΑ-Σινεμά, κάτι που έγινε ξεκάθαρο όταν αυτοί οι δύο συναντήθηκαν με τους Κινέζους ομολόγους τους, Διευθυντή του Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων Yang Jiechi. και τον Κινεζικό Κρατικό Σύμβουλο και Υπουργό Εξωτερικών Wang Yi, στο Anchorage της Αλάσκας, στις 18 Μαρτίου 2021. Εκεί, ο Yang έσπασε το πρωτόκολλο για να δώσει μια ισχυρή δήλωση που καθόριζε τη θέση της Κίνας σχετικά με τον ρόλο των ΗΠΑ στις διεθνείς υποθέσεις .
Η Κίνα, είπε ο Yang, προσπάθησε να υποστηρίξει αυτό που αποκάλεσε «το διεθνές σύστημα με επίκεντρο τα Ηνωμένα Έθνη και τη διεθνή τάξη που στηρίζεται στο διεθνές δίκαιο» και απέρριψε αυτό που ονόμασε «τη λεγόμενη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες» που διακηρύχθηκε από την ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους. Επιπλέον, η Κίνα αγανακτούσε με την ιδέα ότι οι ΗΠΑ είναι ο διαιτητής του τι συνιστούσε δημοκρατία στις παγκόσμιες υποθέσεις, δηλώνοντας ότι η Κίνα και άλλα έθνη είχαν τη δική τους προσέγγιση που ανταγωνιζόταν καλά αυτό που σημείωσε ο Yang ήταν ένα θεμελιωδώς ελαττωματικό μοντέλο των ΗΠΑ.
Ο Γιανγκ κάλεσε τις ΗΠΑ «να εγκαταλείψουν τη νοοτροπία του Ψυχρού Πολέμου και την προσέγγιση του παιχνιδιού μηδενικού αθροίσματος», απορρίπτοντας τη στρατηγική των ΗΠΑ να ασκήσουν αυτό που η Κίνα αποκάλεσε «μακροχρόνια δικαιοδοσία και καταστολή και υπερέκτεινε την εθνική ασφάλεια μέσω της χρήσης βίας ή οικονομικής ηγεμονίας. .»
Αυτό που έλαβε η Κίνα ως απάντηση ήταν μια «Σύνοδος Κορυφής για τη Δημοκρατία» που διοργανώθηκε από τις ΗΠΑ, που πραγματοποιήθηκε στις αρχές Δεκεμβρίου. Εκεί, η κυβέρνηση Μπάιντεν αντιμετώπισε τις ΗΠΑ και τους δημοκρατικούς συμμάχους τους με απολυταρχίες όπως η Ρωσία και η Κίνα, και οι ΗΠΑ και η ΕΕ αμφισβήτησαν την πολιτική της «μίας Κίνας» προωθώντας την έννοια της ανεξαρτησίας για την Ταϊβάν, τη δημιουργία ενός νέου αντικινεζικού συμμαχία, AUKUS (για την Αυστραλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ) και την προώθηση της αντικινεζικής εστίασης του υπάρχοντος «Quad», που αποτελείται από τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, την Ινδία και την Ιαπωνία.
Σε περίπτωση που ο Μπάιντεν, ο Μπλίνκεν και ο Σάλιβαν δεν καταλάβαιναν τι είχε πει ο Γιανγκ στο Άνκορατζ, ο Γουάνγκ επανέλαβε τα ίδια σημεία κατά τη διάρκεια μιας δοκιμαστικής τηλεδιάσκεψης με τον Μπλίνκεν στις 27 Ιανουαρίου. Ο Γουάνγκ προφανώς δεν έλαβε την απάντηση που ήθελε από τον Μπλίνκεν, οπότε το Την επόμενη μέρα ο Κινέζος πρέσβης στις ΗΠΑ, Τσιν Γκανγκ, εξέδωσε μια δυσοίωνη πρόβλεψη για το μέλλον των σχέσεων ΗΠΑ-Κίνας. «Το ζήτημα της Ταϊβάν είναι το μεγαλύτερο κουβάρι μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ», είπε ο Πρέσβης στο NPR. «Εάν οι αρχές της Ταϊβάν, με θάρρος από τις ΗΠΑ, συνεχίσουν να ακολουθούν τον δρόμο για την ανεξαρτησία, πιθανότατα θα εμπλακεί η Κίνα και οι ΗΠΑ, οι δύο μεγάλες χώρες, στη στρατιωτική σύγκρουση».
Ας μην υπάρχει καμία αμφιβολία
Αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο θα πρέπει να εξεταστεί η κοινή δήλωση Ρωσίας-Κίνας της 4ης Φεβρουαρίου, όπου το πραγματικό δυναμικό της στρατιωτικής σύγκρουσης αντικαθιστά κάθε φαντασίωση μιας σφήνας κατευθυνόμενης από τις ΗΠΑ μεταξύ δύο εθνών ενωμένων στην αντίθεσή τους στην παγκόσμια ηγεμονία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ . Ας μην υπάρχει καμία αμφιβολία για τον βαθμό στον οποίο η Ρωσία και η Κίνα είναι ενωμένες στις κοινές διεκδικήσεις τους για κυριαρχία και σφαίρες επιρροής στην Ταϊβάν και την Ουκρανία.
Ας μην υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αν η Ρωσία έμπαινε σε ένοπλη σύγκρουση με την Ουκρανία, η Κίνα θα ήταν σταθερά στο πλευρό της. Η πραγματικότητα είναι, ωστόσο, ότι εάν δεν υπάρξει σοβαρή πρόκληση είτε από την Ουκρανία είτε από το ΝΑΤΟ, η Ρωσία δεν θα εισβάλει στην Ουκρανία σύντομα. Ούτε η Ρωσία ούτε η Κίνα αναζητούν πόλεμο με τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, είτε στην Ευρώπη είτε στον Ειρηνικό. Έχουν μεγαλύτερα ψάρια για να τηγανίσουν.
Η κοινή δήλωση περιγράφει επίσης τα θεμέλια για έναν ιδεολογικό και οικονομικό ανταγωνισμό, όπου η Ρωσία και η Κίνα επιδιώκουν να υποκαταστήσουν αυτό που αποκαλούν «ορισμένα έθνη ή μπλοκ εθνών», όπως το ΝΑΤΟ και το G7, με μια πολυπολική δομή που χτίζεται γύρω από το G20, Brics , και τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO).
Είναι η ανύψωση του SCO που πρέπει να δώσει στις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους παύση. Στην κοινή τους δήλωση, η Ρωσία και η Κίνα δήλωσαν την πρόθεσή τους «να ενισχύσουν πλήρως την SCO και να ενισχύσουν περαιτέρω τον ρόλο της στη διαμόρφωση μιας πολυκεντρικής παγκόσμιας τάξης βασισμένης στις παγκοσμίως αναγνωρισμένες αρχές του διεθνούς δικαίου, της πολυμερούς, ίσης, κοινής, αδιαίρετης, συνολικής και βιώσιμης ασφάλειας. .»
Στο μεγάλο σχέδιο των πραγμάτων, δεν έχει σημασία που η λέξη «Ουκρανία» δεν υπήρχε στην κοινή ρωσο-κινεζική δήλωση της 4ης Φεβρουαρίου. Η Κίνα και η Ρωσία έχουν εισάγει μια βάση της πραγματικότητας στη βιβλική παροιμία «όταν σπέρνει κανείς τον άνεμο, θερίζει τον ανεμοστρόβιλο».
Ο Scott Ritter είναι πρώην αξιωματικός πληροφοριών του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ, του οποίου η υπηρεσία σε μια 20ετή καριέρα περιελάμβανε περιοδείες υπηρεσίας στην πρώην Σοβιετική Ένωση εφαρμόζοντας συμφωνίες ελέγχου των όπλων, υπηρετώντας στο επιτελείο του στρατηγού των ΗΠΑ Norman Schwarzkopf κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κόλπου και αργότερα ως επικεφαλής επιθεωρητής όπλων στον ΟΗΕ στο Ιράκ την περίοδο 1991-98.
