Μέρος των συνομιλιών μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας σχετικά με τις διαβεβαιώσεις ασφαλείας ήταν η ανάπτυξη αμερικανικών πυρηνικών όπλων σε χώρες του ΝΑΤΟ. Η Μόσχα επιμένει ότι πρέπει να επιστραφεί στην επικράτεια των κρατών και να εξαλειφθεί η αντίστοιχη υποδομή στην περιοχή. Όπως υπενθυμίζεται στο ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, πέντε μη πυρηνικές χώρες του ΝΑΤΟ διαθέτουν περίπου 200 αμερικανικές πυρηνικές βόμβες. Την ίδια στιγμή, στα τέλη του 2021, η Συμμαχία απείλησε και πάλι να μεταφέρει τις κατηγορίες «στα ανατολικά της Γερμανίας». Ποιος ωφελείται από την κλιμάκωση της έντασης γύρω από το πυρηνικό ζήτημα και σε τι θα οδηγήσουν τέτοιες απειλές; Ι. Καντ Γιούρι Ζβέρεφ.
Το φθινόπωρο του 2021, στο πλαίσιο του σχηματισμού ενός κυβερνώντος συνασπισμού στη Γερμανία, που περιλάμβανε το SPD και τους Πράσινους, γνωστούς για τα αντιπυρηνικά αισθήματά τους, το ζήτημα της συμμετοχής του στην πολιτική πυρηνικής αποτροπής του ΝΑΤΟ προέκυψε και πάλι έντονα. Αν και η Γερμανία δεν είναι πυρηνική δύναμη, στο έδαφός της σταθμεύουν αμερικανικές τακτικές πυρηνικές βόμβες, τις οποίες σε περίπτωση πολέμου θα πρέπει να μεταφέρουν γερμανικά μαχητικά-βομβαρδιστικά. Το ΝΑΤΟ απείλησε το Βερολίνο ότι σε περίπτωση άρνησης της γερμανικής συμμετοχής στον καταμερισμό της πυρηνικής ευθύνης, οι αμερικανικές πυρηνικές βόμβες θα μπορούσαν να φύγουν από τη χώρα κάπου στα ανατολικά (οι περισσότεροι ειδικοί πιστεύουν ότι στην Πολωνία). Σε αυτό αντέδρασε η Λευκορωσία, της οποίας ο πρόεδρος Αλεξάντερ Λουκασένκο είπε ότι εάν εμφανιστούν αμερικανικές πυρηνικές κεφαλές στην Πολωνία, θα προσφέρει στη Ρωσία να επιστρέψει πυρηνικά όπλα στο έδαφος της δημοκρατίας. Ο αέρας μύριζε νέα «κρίση της Καραϊβικής». Πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση και πώς έχει λυθεί μέχρι στιγμής;
Τακτικά πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ στην Ευρώπη: πού, πόσο και τι
Σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα, οι ΗΠΑ διαθέτουν περίπου 100 τακτικές πυρηνικές [1] βόμβες B61-3[2] και B61-4[3] στην Ευρώπη. Βρίσκονται σε έξι αεροπορικές βάσεις σε πέντε χώρες ):
Klein Brogel (15 βόμβες) στο Βέλγιο.
Volkel (15 βόμβες) στην Ολλανδία.
B chel (15 βόμβες) στη Γερμανία.
Aviano (20 βόμβες) και Gedi (15 βόμβες) στην Ιταλία.
Ιντσιρλίκ (20 αεροπορικές βόμβες) στην Τουρκία .
1. Αμερικανικά πυρηνικά όπλα στην Ευρώπη, 2021
Οι φορείς των βομβών B61 είναι τα λεγόμενα αεροσκάφη διπλής ικανότητας (DCA) [5] των Ηνωμένων Πολιτειών και ορισμένων άλλων χωρών του ΝΑΤΟ. Για τις πυρηνικές βόμβες από τις αεροπορικές βάσεις Aviano και Incirlik, αυτές είναι μαχητικά κρούσης πολλαπλών ρόλων F-15E και μαχητικά πολλαπλών ρόλων F-16C / D της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ. Επιπλέον, σε καιρό πολέμου, πυρηνικές βόμβες θα παραδίδονται επίσης σε στόχους από τις αεροπορικές δυνάμεις των ευρωπαίων συμμάχων των Ηνωμένων Πολιτειών στο ΝΑΤΟ, μέλη του προγράμματος του NATO Nuclear Sharing («Κοινές Πυρηνικές Αποστολές Κρατών Μελών του ΝΑΤΟ» ή «Πυρηνική ευθύνη Μοιρασιά"). Πρόκειται για βελγικά και ολλανδικά μαχητικά πολλαπλών χρήσεων F-16A/B (αναβαθμισμένα στο πλαίσιο του προγράμματος Mid-Life Update και μερικές φορές αναφέρονται ως F-16 MLU) [6] (από τις βάσεις Klein-Brogel και Volkel), καθώς και γερμανικά και Ιταλικό PA- 200 Tornado (ονομάζεται επίσης Tornado IDS) [7] (από τις βάσεις B?chel και Gedi).
Τουλάχιστον μέχρι το 2010, τα τουρκικά μαχητικά πολλαπλών ρόλων F-16 υποτίθεται ότι θα χρησιμοποιούνται επίσης για πυρηνικές αποστολές, αν και έκτοτε, η πυρηνική αποστολή γι αυτά μπορεί να είχε ναφθαλιστεί. Σύμφωνα με τον στρατηγό Ergin Tselasin, ο οποίος διοικούσε την τουρκική Πολεμική Αεροπορία από το 1999-2001, τα τουρκικά μαχητικά F-16 δεν είναι επί του παρόντος σχεδιασμένα για πυρηνικά πλήγματα. Δήλωσε ότι ο ρόλος της Τουρκίας στις αποστολές πυρηνικής επίθεσης του ΝΑΤΟ έληξε στη δεκαετία του 1990, όταν τα αμερικανικά πυρηνικά όπλα απομακρύνθηκαν από τις τουρκικές αεροπορικές βάσεις στην αμερικανική αεροπορική βάση Ιντσιρλίκ. Άλλα κράτη του ΝΑΤΟ συμμετέχουν στην πυρηνική αποστολή του ΝΑΤΟ μέσω συμβατικών επιχειρήσεων υποστήριξης γνωστές ως SNOWCAT (Support Nuclear Operations With Conventional Air Tactics[8]).
Το Βέλγιο, η Ολλανδία, η Γερμανία και η Ιταλία θα λάβουν πυρηνικές βόμβες, καθώς και κωδικούς για αυτές, από τους Αμερικανούς μόνο σε καιρό πολέμου, με την έγκριση του Προέδρου των ΗΠΑ - εάν και εφόσον ληφθεί απόφαση για χρήση πυρηνικών όπλων. Σε καιρό ειρήνης, οι βόμβες B61 που βρίσκονται σε ευρωπαϊκές αεροπορικές βάσεις φυλάσσονται αποκλειστικά από τους Αμερικανούς και ελέγχονται και συντηρούνται από τη Μοίρα Υποστήριξης Πυρομαχικών της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ (MUNSS). Οι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ εκπαιδεύονται να χρησιμοποιούν τακτικά πυρηνικά όπλα κατά τη διάρκεια της ετήσιας άσκησης Steadfast Noon. Η τελευταία τέτοια άσκηση μέχρι σήμερα πραγματοποιήθηκε στη Νότια Ευρώπη στις 18-28 Οκτωβρίου 2021.
Δεδομένου ότι οι βόμβες B61 είναι τα παλαιότερα όπλα στο πυρηνικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ[9], ένα πρόγραμμα με το μικρό όνομα Life Extension Program (LEP)[10] ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2012. Στην πραγματικότητα, δημιούργησε μια νέα πυρηνική βόμβα B61-12 με βελτιωμένες δυνατότητες μάχης και το ίδιο το πρόγραμμα έγινε το πιο ακριβό έργο πυρηνικής βόμβας που έγινε ποτέ στις Ηνωμένες Πολιτείες (κάθε βόμβα B61-12 θα κοστίζει πιο ακριβά από ό,τι αν κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου από την ίδια ποσότητα καθαρού χρυσού κατά βάρος, και το συνολικό κόστος του προγράμματος είναι περίπου 12 δισεκατομμύρια δολάρια).
2. Αμερικανική πυρηνική βόμβα B61-12.
Για πρώτη φορά στην ιστορία του αμερικανικού πυρηνικού οπλοστασίου, η βόμβα B61-12 κατευθύνθηκε με ακρίβεια. Διαθέτει σύστημα αδρανειακής πλοήγησης (INS) [11], καθώς και ελεγχόμενη ουρά μονάδα (Tail Kit Assembly (TKA)) από την Boeing αντί για σταθερούς σταθεροποιητές. Η κυκλική πιθανή απόκλιση (CEP) από τον στόχο της νέας βόμβας έχει μειωθεί σε περίπου 30 m (για παλιές τροποποιήσεις, το ποσοστό αυτό είναι 110-180 m) [12]. Οι βόμβες B61-12 χρησιμοποιούν ένα αναβαθμισμένο πυρηνικό φορτίο των βομβών B61-4 με το ίδιο εύρος απόδοσης (0,3kt[13], 1,5kt, 10kt και 50kt).
Δοκιμές (χωρίς πυρηνικό φορτίο) έδειξαν ότι όταν πέσει, η βόμβα μπαίνει εντελώς στο έδαφος. Αυτό το καθιστά κατάλληλο για την καταστροφή καλά προστατευμένων υπόγειων στόχων[14]. Η κατευθυνόμενη ουρά παρέχει στη βόμβα B61-12 κάποια ικανότητα ολίσθησης προς τον στόχο, την οποία λείπουν οι προηγούμενες τροποποιήσεις, η οποία μπορεί να πέσει μόνο κατά μήκος μιας βαλλιστικής τροχιάς. Αυτό θα επιτρέψει στα αεροσκάφη μεταφοράς να ρίξουν το B61-12 σε μεγαλύτερη απόσταση από τον στόχο, γεγονός που θα μειώσει την πιθανότητα χτυπήματος αεροσκαφών από συστήματα αεράμυνας.
Η νέα εναέρια βόμβα θα αντικαταστήσει όλες τις παλιές τροποποιήσεις των εναέριων βομβών Β61 που παραμένουν σε υπηρεσία - τις στρατηγικές Β61-7 και τις τακτικές Β61-3 και Β61-4. Όλες αυτές οι βόμβες θα μετατραπούν στο εργοστάσιο Pantex (κοντά στο Amarillo, Τέξας) στην παραλλαγή B61-12. Συνολικά υπολογίζεται ότι σχεδιάζεται να κατασκευαστούν περίπου 480 βόμβες B61-12, οι οποίες θα διαρκέσουν τουλάχιστον άλλα 20 χρόνια. Τα αεροπλανοφόρα τους θα είναι στρατηγικά βομβαρδιστικά B-2A και B-21, καθώς και μαχητικά πολλαπλών ρόλων και μαχητικά βομβαρδιστικά F-15E, F-16C / D, F-16 MLU, PA-200 Tornado και F-35[15 ].
Η πρώτη σειριακή βόμβα B61-12 συναρμολογήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 23 Νοεμβρίου 2021. Η πλήρης σειριακή παραγωγή θα ξεκινήσει τον Μάιο του 2022 και θα ολοκληρωθεί το οικονομικό έτος 2026. Αναμένεται ότι το 2022-2024. Το B61-12 θα αντικαταστήσει τις παλιές τακτικές αεροπορικές βόμβες B61-3 και B61-4 στην Ευρώπη.
eurasia.exper
