07.10.2021
Όπως γνωρίζουν οι περισσότεροι στην κοινότητα δακτυλικών αποτυπωμάτων, το ίδιο το θεμέλιο της αναγνώρισης δακτυλικών αποτυπωμάτων αμφισβητήθηκε το 1999 στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά Μπάιρον Σ. Μίτσελ , Ποινικό Νο. 96-00407.
Υποτίθεται ότι το δακτυλικό αποτύπωμα του κατηγορούμενου Μίτσελ βρέθηκε στο αυτοκίνητο απόδρασης που χρησιμοποιήθηκε σε ληστεία θωρακισμένου αυτοκινήτου. Αυτή η υπόθεση ήταν σημαντική διότι ήταν η πρώτη πρόκληση ως προς την εγκυρότητα της αναγνώρισης δακτυλικών αποτυπωμάτων υπό το πρίσμα των προτύπων για κατάθεση εμπειρογνωμόνων που καθορίστηκαν στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών του 1993 στην υπόθεση Daubert v. Merrill Dow Pharmaceuticals, 509 US 579, 588 (1993) στο οποίο το δικαστήριο συζήτησε τέσσερις βασικούς παράγοντες σε σχέση με την επιστημονική μαρτυρία: (1) Δοκιμή (2) Κριτική από ομοτίμους (3) Ποσοστά σφαλμάτων και (4) Αποδεκτότητα στη σχετική επιστημονική κοινότητα. Οι δικαστές είχαν επίσης την ευθύνη να είναι θυρωροί για να απαγορεύσουν την είσοδο της επιστημονικής ακαταστασίας στην αίθουσα του δικαστηρίου.
Αυτή η υπόθεση κατέληξε σε “Daubert Hearing” για τον προσδιορισμό της εγκυρότητας του ισχυρισμού του κατηγορούμενου ότι δεν υπήρχε επιστημονική βάση για τον ισχυρισμό της ατομικότητας στην αντιστοίχιση δακτυλικών αποτυπωμάτων και ότι ως εκ τούτου η αναγνώριση δακτυλικών αποτυπωμάτων από το αυτοκίνητο απόδρασης ήταν επιστημονικά άκυρη. Η κυβέρνηση παρουσίασε έναν αριθμό εμπειρογνωμόνων και επιστημόνων δακτυλικών αποτυπωμάτων για να υποστηρίξουν την επιστημονική εγκυρότητα των δακτυλικών αποτυπωμάτων. Στις 13 Σεπτεμβρίου 1999, μετά από ακρόαση τόσο της κυβέρνησης όσο και των μαρτύρων υπεράσπισης, ο αξιότιμος J. Curtis Joyner του Επαρχιακού Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών για την Ανατολική Περιφέρεια της Πενσυλβάνια υποστήριξε το παραδεκτό των αποδεικτικών αποτυπωμάτων και απέρριψε την αμφισβήτηση του δικηγόρου υπεράσπισης να αποκλείσει τα στοιχεία αυτά.
Το πιο σημαντικό, το δικαστήριο έλαβε δικαστική ειδοποίηση δύο παραγόντων:
Το δικαστήριο δεν έλαβε δικαστική ειδοποίηση για τον τρίτο παράγοντα που ζητήθηκε: Η εξατομίκευση, δηλαδή μια θετική ταυτοποίηση μπορεί να προκύψει από συγκρίσεις δέρματος κορυφογραμμής τριβής ή εντυπώσεις που περιέχουν επαρκή ποιότητα (διαύγεια) και ποσότητα μοναδικής λεπτομέρειας κορυφογραμμής τριβής. Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να αποφασίσει η κριτική επιτροπή. Η επιστήμη των δακτυλικών αποτυπωμάτων είναι έγκυρη, αλλά αυτό δεν εμποδίζει την υπεράσπιση να παρουσιάσει μαρτυρία εμπειρογνωμόνων που αμφισβητεί μια συγκεκριμένη ταυτοποίηση – που ήταν ο τρόπος που ήταν πάντα.
Το δικαστήριο του Ντάμπερτ επικαλέστηκε τους Ομοσπονδιακούς Κανόνες Απόδειξης 702, οι οποίοι επιτρέπουν την επιστημονική κατάθεση μαρτύρων που διαθέτουν τις γνώσεις, τις δεξιότητες, την εμπειρία, την κατάρτιση ή την εκπαίδευση. Απαιτεί επίσης την αξιολόγηση των προσόντων του εμπειρογνώμονα, την επιστημονική εγκυρότητα του πεδίου γνώσης του εμπειρογνώμονα και την προσαρμογή της κατάθεσης του πραγματογνώμονα στο συγκεκριμένο ζήτημα στη δίκη πριν από την κατάθεση.
Κατά συνέπεια, ζητήματα όπως το ποσοστό σφάλματος, η γνώση της αποδεκτής μεθοδολογίας και η χρήση της αποδεκτής μεθοδολογίας είναι σημαντικά για να μπορέσουμε να παρουσιάσουμε τη μαρτυρία ως εμπειρογνώμονας.
Η επιστήμη των δακτυλικών αποτυπωμάτων πληροί τα πρότυπα που καθορίζονται στο Daubert:
Για την παρουσίαση μαρτυρίας λανθάνουσας εκτύπωσης στο δικαστήριο, ένας μάρτυρας πρέπει να πληροί τις προϋποθέσεις ως εμπειρογνώμονας βάσει γνώσεων (επιστήμη δακτυλικών αποτυπωμάτων και συναφή θέματα), δεξιοτήτων (σύγκριση αποτυπωμάτων κορυφογραμμής τριβής), εμπειρογνωμοσύνης (σε δακτυλικά αποτυπώματα και συναφείς εργασίες), εκπαίδευση (πώς να το κάνετε τη δουλειά και τα σχετικά θέματα) ή την εκπαίδευση (επίσημα μαθήματα στην επιστήμη και τις επιστήμες των δακτυλικών αποτυπωμάτων γενικά). Ο μάρτυρας πρέπει επίσης να είναι σε θέση να αποδείξει στο δικαστήριο ότι η κατάθεση βασίζεται σε επαρκή δεδομένα ή γεγονότα, ότι η κατάθεση είναι προϊόν αξιόπιστων αρχών και μεθόδων και ότι ο μάρτυρας έχει εφαρμόσει αξιόπιστα τις αρχές και τις μεθόδους στα γεγονότα της υπόθεσης Το Ο μάρτυρας πρέπει να επιδείξει αξιοπιστία τόσο στην επιστήμη όσο και στον εαυτό τους. Αυτή είναι η βάση για ερωτήσεις της υπεράσπισης σχετικά με τα ποσοστά σφάλματος της επιστήμης, τη μεθοδολογία και τον εξεταστή.
Από την ημερομηνία δημοσίευσης αυτού του βιβλίου, η επιστήμη των δακτυλικών αποτυπωμάτων έχει επικρατήσει πάνω σε κάθε πρόκληση που του γίνεται από τα πρότυπα που εκτίθενται στο Daubert.
Πολλά κρατικά δικαστήρια επιτρέπουν την επιστημονική μαρτυρία που δεν βασίζεται στον Daubert, αλλά εξακολουθούν να τηρούν τα πρότυπα που καθορίζονται στο Frye κατά Ηνωμένων Πολιτειών , 293 F. 1013, 1014, DC Cir. 1923, κατά την οποία η αποδοχή γνώμης εμπειρογνωμόνων βασισμένη σε επιστημονική τεχνική εξαρτάται από τα γεγονότα ότι η μαρτυρία βασίστηκε σε αξιόπιστες αρχές, ότι αυτές οι αρχές έχουν εφαρμοστεί σωστά και οι αρχές ήταν “γενικά αποδεκτές” στη σχετική επιστημονική κοινότητα.
Ναι, η ” επιστήμη των δακτυλικών αποτυπωμάτων” είναι μια αληθινή δήλωση είτε το δικαστήριο πηγαίνει από τον Ντόμπερτ είτε από τον Φράι . Κατά την είσοδό τους στην αίθουσα του δικαστηρίου, ο ειδικός δακτυλικών αποτυπωμάτων πρέπει να είναι προετοιμασμένος να υπερασπιστεί την πειθαρχία του.
Νομικά ζητήματα, προκλήσεις και αποφάσεις μπορεί να αλλάζουν περιοδικά. Ο εμπειρογνώμονας δακτυλικών αποτυπωμάτων πρέπει να ενημερώνεται για όλα τα θέματα που μπορεί να επηρεάσουν τις εξετάσεις τους ή τη δικαστική κατάθεση.
