17.07.2021
Η αστυνομία είναι το όργανο πρόληψης, τάξης και καταστολής.
Χωρίς αυτό το ένστολο σώμα, ο νόμος της ζούγκλας θα επικρατούσε στον υπέρτατο βαθμό, χωρίς την αστυνομία, κράτος ασφαλείας και ευημερίας δεν επρόκειτο να υπάρξει.
Η λειτουργία αυτού του ένστολου προσωπικού διέπεται από κανονισμούς και νομοθετήματα τόσο διοικητικά όσο και θεσμοθετικά .
Η σωστή διαχείρηση του προσωπικού είναι αυτό που ξεχωρίζει την αποδοτικότητα, στο ένα τμήμα, η διεύθυνση από το άλλο.
Κατά την άποψη μου είναι επιτακτική ανάγκη, η αλλαγή της οργάνωσης και λειτουργίας της ΕΛ.ΑΣ.
Οι αστυνομικές δυνάμεις πρέπει να καταμερούνται με τέτοιο τρόπο, ώστε η λειτουργία της υπηρεσίας να είναι επαρκής και αποτελεσματική στο μέγιστο βαθμό των υπαρχόντων δυνατοτήτων.
Πρέπει να δοθούν περισσότερα κίνητρα στους αστυνομικούς, ειδικά σε ειδικές υπηρεσίες να ασκούν με περισσότερο ζήλο και ανταγωνιστικότητα την δουλειά τους.
Η αξιολόγηση αποτελεσματικότητας διεύθυνσης, τμήματος, γραφείου και κάθε αστυνομικού εξατομικευμένα πρέπει να παίξει πρωταρχικό ρόλο στην επιχειρησιακή οργάνωση στο άμεσο μέλλον.
Η αστυνομία δεν πάσχει από αστυνομικό προσωπικό κατά την άποψη μου, ούτε από ανεπαρκές σε λειτουργικά καθήκοντα προσωπικό, αλλά από οργάνωση και σωστή κατανομή δυνάμεων.
Είναι απαράδεκτο με αυτό το πλεονάζων κατά την κρίση μου υπάρχον προσωπικό, τμήματα περιφερειακά να είναι υποστελεχωμένα, ή ακόμα χειρότερα στελεχωμένα αλλά σε μη μάχιμα πόστα, στερώντας έτσι το αστυνομικό προσωπικό από τον καθημερινό αγώνα στον δρόμο για την προάσπιση του πολίτη.
Ένα αστυνομικό μοντέλο που θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικό για την Ελλάδα, είναι ως εξής:
Καθιερώνεται ως υπάρχει ο βασικός μισθός των αστυνομικών υπαλλήλων, με βάση την αποδοτικότητα στην εργασία, το πόστο εργασίας, την αποδεδειγμένη επιτυχία κατά την άσκηση των καθηκόντων, ο κάθε αστυνομικός θα αμοίβεται και μισθολογικά με περισσότερα χρήματα, αλλά και θα παίξει ρόλο στην βαθμολογική του εξέλιξη ανεξάρτητου βαθμίδας εισαγωγής που είχε στο αστυνομικό σώμα.
Αλλά από την άλλη πρέπει να γίνεται και η αξιολόγηση στελεχών, περνώντας το μήνυμα, όποιος εργάζεται με ζήλο στην ΕΛ.ΑΣ ανεξαρτήτου βαθμολογικής βαθμίδας αμοίβεται, όποιος δεν μπορεί ίσως να ανταπεξέλθει, ή θα είναι σε βοηθητικό πόστο ανάλογα με τις δυνατότητες του και τις ανάγκες της υπηρεσίας, ή θα απομακρύνεται.
Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούμε στο αστυνομικό προσωπικό την αίσθηση ότι ο κόπος, η εξαντλητική εργασία, ο ζήλος για την εργασία αλλά και η εξειδίκευση επικροτούνται, δίδοντας στον κάθε αστυνομικό το κίνητρο να καλυτερεύει μέρα με την ημέρα.
Ουσιαστική αξιολόγηση και όχι απλώς να γεμίζουμε κουτάκια με συλλήψεις, ή χρωματισμένες αξιολογήσεις.
Ένα τμήμα, μπορεί τον χρόνο να κάνει μια σύλληψη ουσιαστική και με βαρύτητα και ένα άλλο να κάνει αρκετές δευτερευόντων βαρύτητας, πιο από τα δυο έχει παράγει πιο ουσιαστικό αντικειμενικά και ορθολογικά έργο;
Εάν το αστυνομικό προσωπικό είναι μάχιμο και ανταγωνιστικό δεν εξαρτάται τόσο πολύ από την θέληση του προσωπικού, όσο από τον κανονισμό και διοίκηση της υπηρεσίας που υπηρετεί.
Με απλές και ανέξοδες κινήσεις μπορούμε να χτίσουμε ένα αστυνομικό σώμα, από τα πιο αποτελεσματικά και δραστήρια παγκοσμίως, αρκεί να υπάρχει, η θέληση να συγκρουστούμε με το σταθερό καθεστώς, την αδράνεια και την ρουτίνα.
Η διοίκηση έχει ηγετικό ρόλο στην αναδιοργάνωση της ΕΛ.ΑΣ διότι, είναι μια επέμβαση αγγείων που ο σωστός χειρουργός με το σταθερό χέρι, την τόλμη για ακαριαία λήψη αποφάσεων, την δικαιοσύνη, την εμπειρία, την ψυχραιμία, τον σεβασμό σε αυτό που υπηρετεί, αλλά και την αγάπη στο επάγγελμα που ασκεί, θα έχει ένα τελικό θαυμάσιο αποτέλεσμα.
Εκτός από τις απαιτήσεις που έχουμε από το αστυνομικό προσωπικό, είμαστε και υπεύθυνοι για την παροχή όλων των απαραίτητων λειτουργικών μέσων, ως προς την σωστή άσκηση των αστυνομικών καθηκόντων.
Είναι επίσης απαράδεκτο να δαπανούνται αστυνομικές δυνάμεις για σταθερές φυλάξεις ιδιωτικών στόχων και να αφαιρούνται από την γενικότερη ασφάλεια του πολίτη.
Σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε να δαπανηθεί αστυνομική δύναμη για φύλαξη κάποιου στόχου, με αυστηρότατες όμως προϋποθέσεις και προδιαγραφές.
Δηλαδή, σε υπαρκτό άμεσο κίνδυνο.
Πρέπει να δημιουργηθεί διαφορετικό πλαίσιο στις εταιρίες security για την άδεια οπλοφορίας του προσωπικού και την φύλαξη ιδιωτικών στόχων, να την αναλάβουν εξ ολοκλήρου αυτοί.
Όποιος φοβάται, ας πληρώσει ιδιωτικούς συνοδούς ασφαλείας και όχι να αφαιρεί από τον συνάνθρωπο του λόγω της δύναμης που υποτίθεται νομίζει ότι κατέχει, αστυνομικά όργανα.
Ας ενεργοποιήσουμε και λίγο το συναίσθημα για τον συνάνθρωπο, όχι να κοιτάμε πάντα την βόλεψή μας.
(Έχω διαπιστώσει από την μικρή προσωπική μου εμπειρία, ότι όσοι έχουν αστυνομικούς συνοδούς θα μπορούσαν άνετα να είχαν και ιδιωτικούς συνοδούς ασφαλείας.
Σχεδόν κανένας πολίτης μέσης οικονομικής, ή κατώτερης κατάστασης δεν επικαλείται κατά κόρον κίνδυνο προσωπικής ασφάλειας και ζητά δημόσια αστυνομική συνοδεία).
Εδώ ας θέσω μερικά υποτιθέμενα ερωτήματα προς τον εαυτό μου, φυσικά ανύπαρκτα και φαντασιόπληκτα δικά μου, χωρίς να συμβαίνουν στην Ελλάδα σήμερα.
Αλλά λόγω ότι έχω αρκετή φαντασία θα πλάσω μια μυθοπλασία.
Μήπως με βολεύει αν και έχω αρκετά χρήματα, να μην πάρω ιδιώτες φρουρούς ασφαλείας και να έχω αστυνομικούς;
Γιατί;
Γιατί κινούμαι πιο γρήγορα ασχέτως τον Κ.Ο.Κ, ανάβω την σειρήνα και περνάω με κόκκινο όποτε γουστάρω, μπορώ να τσεκάρω εύκολα τις πινακίδες των ύποπτων οχημάτων,
μπορεί για οποιοδήποτε λόγο να αναγκάσω τους αστυνομικούς φρουρούς μου, να χρησιμοποιήσουν την αστυνομική τους ταυτότητα, ή την ιδιότητα τους προς ίδιον προσωπικό μου όφελος, τέλος ακόμα χειρότερα, να είναι αστυνομικός σε αποσπασμένο πόστο ελεύθερου ωραρίου, να τον χρησιμοποιώ εγώ για την ασφάλειά μου, λόγω της υποτιθέμενης γελοίας δύναμης που νομίζω ότι έχω.
Τώρα αν τα κάνω όλα αυτά και πιστεύω πως έχω ασφάλεια είμαι γελασμένος, ο θεός με προστατεύει, γιατί αν γίνει μια εμπλοκή, κλάφτα Χαράλαμπε. Αν και προσωπικά το γνωρίζω, αλλά το φαίνεσθαι, ότι με συνοδεύουν μπροστά στους άλλους, έχει μεγάλη αξία ρε αδερφέ.
Φυσικά τα παραπάνω δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα αλλά είναι στην σφαίρα της δίκης μου προσωπικής φαντασίας, τυχόν συμπτώσεις και συλλογισμοί είναι παντελώς τυχαίοι.
Ένα καλό μοντέλο που θα ήταν ευτύχημα να αντιγραφεί έστω για μερικές από τις αστυνομικές Ελληνικές υπηρεσίες, είναι το αμερικάνικο αστυνομικό μοντέλο οργάνωσης και λειτουργίας που διέπει το FBI.
Για την ενίσχυση αστυνόμευσης στα επαρχιακά περιφερειακά τμήματα μια άμεση λύση είναι η δίκυκλη αστυνόμευση, συγκεκριμένα με την ομάδα Ζ.
Ανήκει στην τροχαία επιχειρησιακά και διοικητικά, επιχειρεί με πολύ ταχύτητα και αποτελεσματικότητα στα γενικότερα αστυνομικά συμβάντα, ειδικά όταν υπάρχει έλλειψη προσωπικού μια έστω μηχανή Ζ θα λύσει τρομερά προβλήματα.
Σε όλα τα προβλήματα οι λύσεις είναι ανέξοδες, απλές και μπροστά στα μάτια μας, αρκεί να έχουμε την θέληση να αλλάξουμε μια κατάσταση προς το γενικότερο συμφέρον.
ΥΓ. Θα αναφέρω ένα μικρό περιστατικό προς κατανόηση των προαναφερθέντων.
Πρόσφατα σε μια περίπτωση που ήμουν παρών, σε μια ελληνική επαρχιακή πόλη έχει κληθεί για συμβάν, η αστυνομία.
Το περιπολικό ήρθε σε 2 ώρες παρά 10 λεπτά. Έως να έρθει το πλήρωμα του περιπολικού στο συμβάν είχε ξανά καλεστεί, η αστυνομία άλλες έξι φορές.
Εάν δεν ήμουν παρών, ίσως τα πράγματα να οδηγούνταν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Όταν ήρθε το πλήρωμα, το πρώτο πράγμα που τους ρωτάω είναι, τι ώρα τους ήρθε το σήμα.
Ο αστυνομικός μου απαντά ότι έχουν δύο περιπολικά για μία τεράστια περιοχή, μου ανέφερε χαρακτηριστικά,το πρωί πήγα την αλληλογραφία στην διεύθυνση, μετά πήγα για εγκλεισμό, έπειτα πήγα μια προγραμματισμένη μεταγωγή και τώρα ήρθα στο συμβάν.
Κατά τη διάρκεια που ήταν παρών στο συμβάν και όσο ήταν εν εξελίξει, δόθηκαν στον παρόν σταθμό αλλά τέσσερα σήματα.
Μετά μου λέει κατάλαβες τώρα γιατί άργησα;
Σε καμία των περιπτώσεων δε φταίει το συγκεκριμένο πλήρωμα ίσα-ίσα είναι και ήρωες, με μεγάλη αξία, η διοίκηση όμως που είναι;
(Θα μπορούσα να έστελνα μία αναφορά στο υπουργείο, διότι ο κύριος Οικονόμου είναι από τους καλύτερους Υφυπουργούς στην ιστορία της Ελληνικής Αστυνομίας, είναι από τους Υπουργούς που πολλές αστυνομικές επιχειρήσεις σήμερα τις διευθύνει ο ίδιος.
Είναι ευτύχημα που τον έχω γνωρίσει προσωπικά και έχω πάρει τις συμβουλές του.
Το μόνο που φοβάμαι, είναι μην την πατήσουν πάλι οι μικροί με την δίκη μου αναφορά.)
Η λύση είναι ανέξοδη και μπροστά μας, ένα είναι το θέμα, να αγαπήσουμε την δουλειά μας, καθώς είμαστε υποχρεωμένοι για αυτό, αλλιώς αλλάζουμε καριέρα.
Το καλύτερο αστυνομικό μοντέλο είναι το αμερικάνικο, όποιος έχει ζήλο, έχει και θέση στο αστυνομικό σώμα όποιος είναι αναποτελεσματικός, απομακρύνεται.
Στην Αμερική με την τεράστια εγκληματικότητα, που η κάθε χώρα εγκληματολογικά μπροστά της μοιάζει με βρεφονηπιακό σταθμό, στους 1000 κατοίκους δικαιολογείται 1 αστυνομικός.
Αναλογιστείτε το αυτό για την Ελλάδα του σήμερα.
Αρθρογραφεί Γ.Η
