Η δολοφονία του Αντιστράτηγου Igor Kirillov, επικεφαλής της ρωσικής δύναμης χημικής και βιολογικής άμυνας, αποτελεί ένα γεγονός που εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την εσωτερική ασφάλεια και τις παρασκηνιακές διαστάσεις της ρωσικής πολιτικής πραγματικότητας.
Ο θάνατος του υψηλόβαθμου αξιωματούχου, από έναν αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό (IED) τοποθετημένο σε ένα πατίνι έξω από το διαμέρισμά του, μοιάζει εξωφρενικός όταν σκεφτεί κανείς τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας που περιβάλλουν τέτοια πρόσωπα στη Ρωσία.
Πώς είναι δυνατόν;
Η Ρωσία είναι γνωστή για τα εκτεταμένα μέτρα ασφαλείας της, ιδιαίτερα μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Ο έλεγχος των πολιτών, η επιτήρηση και η παρακολούθηση έχουν ενταθεί σημαντικά. Η παρουσία υψηλόβαθμων αξιωματούχων, όπως ο Igor Kirillov, συνοδεύεται από πλήθος σωματοφυλάκων, κλειστά κυκλώματα παρακολούθησης και αυστηρό έλεγχο πρόσβασης στις κατοικίες τους.
Πώς, λοιπόν, κατάφερε ένας δολοφόνος να τοποθετήσει εκρηκτικό μηχανισμό και να πετύχει το στόχο του χωρίς να εντοπιστεί; Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι μια τέτοια επίθεση μπορεί να έγινε χωρίς τη βοήθεια από μέσα ή, τουλάχιστον, χωρίς σοβαρές παραλείψεις από τις υπηρεσίες ασφαλείας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που δολοφονίες υψηλόβαθμων στελεχών ή επικριτών του ρωσικού καθεστώτος συνδέονται με τις εγχώριες μυστικές υπηρεσίες.
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου Ρώσοι πράκτορες φέρονται να οργάνωσαν επιθέσεις μέσω τρίτων, ώστε να θολώσουν τα ίχνη τους. Η σύνδεση της επίθεσης με «Ουκρανούς πράκτορες» είναι μια βολική εξήγηση, η οποία έχει χρησιμοποιηθεί επανειλημμένα για να ενισχυθεί το αφήγημα της εξωτερικής απειλής και να συσπειρωθεί η κοινή γνώμη.
Είναι πιθανό η δολοφονία του Kirillov να αποτελεί μέρος μιας εσωτερικής διαμάχης εξουσίας. Σε μια χώρα όπου η σταθερότητα εξαρτάται από την απόλυτη πίστη στον ηγέτη και το καθεστώς, οποιαδήποτε ρωγμή μπορεί να πυροδοτήσει τέτοιες κινήσεις.
Η πιθανότητα εμπλοκής των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών δεν μπορεί να αποκλειστεί, ειδικά αν λάβουμε υπόψη τη φήμη τους για τη χρήση «δημιουργικών» μεθόδων εξουδετέρωσης στόχων.
Η δολοφονία ενός τόσο καλά προστατευμένου αξιωματούχου στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα. Η Ρωσία, παρά τον ισχυρισμό της για πλήρη έλεγχο και ασφάλεια, αποδεικνύεται ευάλωτη σε «απρόβλεπτες» επιθέσεις.
Είτε το έγκλημα οργανώθηκε από εξωτερικούς παράγοντες είτε από εσωτερικούς, η ουσία είναι ότι κανείς δεν είναι πραγματικά ασφαλής.
Η δολοφονία του Igor Kirillov είναι μια υπόθεση που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη. Εγείρει ερωτήματα για την αποτελεσματικότητα της ρωσικής ασφάλειας, τον ρόλο των μυστικών υπηρεσιών και τις εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες στη Ρωσία.
Σε κάθε περίπτωση, αποτελεί μια υπενθύμιση ότι πίσω από την εικόνα της απόλυτης εξουσίας και ελέγχου, οι ρωγμές γίνονται όλο και πιο ορατές.
